dan bezit hij toch wel een zeer goede techniek van foto's nemen om ons op die manier in de maling te nemen :applaus:

Ik weet wat er aan de hand is. Guy en ik hebben vorige vergadering afgesproken van geen echte modelbouw meer te doen, maar enkel nog virtuele. Dat wil zeggen dat we foto's nemen van de sprue en die dan met photoshop bewerken tot een virtueel model dat er echt uitziet. Dus alles wat je hier ziet, bestaat eigenlijk alleen maar op het scherm... :D :D :+

Jaja en wij maar denken amaai die mannen ken er wat van:no: , en ons bedotten mee echte foto's:+ :bye:

zeg zo een vraagskes tussendoor, ge zijt toch niet vergeten om er olie in te doen hé, kwestie van het wat echter te laten lijken :D :D :D

Het is eigenlijk niet te doen en er moet nog zoveel komen.......

:applaus:

Nu de Yamaha klaar is heb ik de draad weer opgepikt met de Honda.

Ik was gestopt bij de voorvork omdat het stuur (dat reeds verchroomd in de kit zat) nergens op trok : het chroom was zeer mooi, daar niet van, maar het onderdeel vertoonde een enorme braam die gewoon meeverchroomd was en dat kon echt niet. Dus werd het stuur in de javel gesmeten om te ontchromen, en werd externe hulp ingeroepen (Huudo voor de vrienden) om we wat te helpen bij het Alclad spuiten. Ik heb eerst een enamel laag blinkend zwart aangebracht, na droging flink opgepoetst met Tamiya Polish Compound, en daarna heeft Huudo met mijn airbrush en Alclad een perfecte demonstratie gegeven hoe dit fantastische product aangebracht wordt. Bedankt Huudo!

Nadat het stuur klaar was heb ik ook de meters gemonteerd. De naalden zijn aparte onderdelen, en ze waren eigenlijk wat te dik, dus ik heb ze wat afgeslankt. Ook de lampjes die op de meters zitten werden toegevoegd omdat de kit ze gewoon meebedrukt had op de decals. Dus heb ik aluminium schijfjes uitgestanst met de punch 'n die set, ze op hun plaats gekleefd en geschilderd met Clear red, orange en blue. Ziet er heel wat beter uit vind ik.

Hier al wat foto's van wat hierboven beschreven staat.

Dan waren de carburatoren aan de beurt. Elke carburator bestaat uit maar liefst 4 onderdelen, en hier begin ik het duidelijk te zien dat deze kit de allereerste Tamiya motor kit aller tijden is : de wereldvermaarde Tamiya pasnauwkeurigheid is hier ver te zoeken. Dat ligt niet alleen aan het feit dat deze kit de eerste in zijn soort was, maar ook aan het feit dat mijn kit een heruitgave is, dus alle onderdelen worden gegoten in dezelfde mallen van destijds en daar komt sleet op. Resultaat : enorm veel bramen en flash om te verwijderen. Elk deeltje kost veel tijd om "op te kuisen" en bij zo'n kit met ettelijke honderden onderdelen begint dit op den duur frustrerend te werken. Het gaat dus tergend langzaam vooruit, ook al werk ik elke vakantiedag van 6 uur 's morgens tot 2 uur 's nachts. De foto's hieronder van de carburatoren zijn dan ook het schamele resultaat van een ganse dag werk (van 20 uur!). Ik heb er wel de spanbanden aan toegevoegd in bare metal folie, en de sluitingen onderaan waar ze vastgeschroefd worden heb ik gemaakt van minuscule stukjes aluminium. De metalen onderdelen werden ook voorzien van een wash met X-19 smoke, en de luchtfilterkast werd opgevuld met wat mousse om een luchtfilter te simuleren...

Het duurt misschien lang, maar je hebt wel een prachtig resultaat he. Ik heb ook al ondervonden dat je door rustig en nauwkeurig werken, wat vaak extra traag gaat, je de beste resultaten bekomt !

Grtzzz

Eens de carburatoren klaar zijn, is het tijd om het motorblok te beginnen bouwen. De grootte van de motor op 1:6 is nogal ongewoon, en hij wordt dan ook samengesteld uit meerdere dozijnen onderdelen. Dat betekent jammer genoeg weeral evenveel onderdelen ontdoen van bramen en gietnaden, sinkmarks en weet ik wat nog meer. Om er moedeloos van te worden. Maar goed, na weer een ganse dag werken heb ik toch iets wat op een motorblok gelijkt bijeen geplakt gekregen. Ter controle werd het carburator-deel eens gepast en dat ging vlekkeloos.

Het motorblok werd gespoten en terzijde gelegd om te drogen. Daarna neem ik het achterste spatbord ter hand en worden eerst de stukjes die afgeknipt werden gecamoufleerd met BMF. Daarna werd de steun voor de nummerplaat en het achterlicht vastgekleefd met epoxy 2-componentenlijm. De nummerplaat werd ook al gespoten en ligt te drogen (het wordt een Californische nummerplaat). Ook de grote motorsteun werd compleet gemonteerd en in blinkend zwart gespoten. Die ligt nu ook te drogen, reden waarom ik er geen foto van heb. Maar die volgt nog, beloofd.

Ja Guy ... ik weet waar je over babbelt op deze schaal. Hoe meer onderdelen, hoe meer werk en hoe langzamer het vooruit gaat. Zeker met die re-releases ... Enkel voor de motor van de Porsche 910 op 1/12 heb ik 150 uur nodig gehad. OK, die is ook wel in super detailé gemaakt, maar uw werk moet hier niet onder doen. Nice job!

Trouwens ... je versie van de spanbanden voor de aanzuigleidingen in BMF zijn fantastisch goed gelukt.

U bent van harte welkom. ;)

Het ziet er inderdaad zeer goed uit! Ook de stuurbevestiging is geweldig goed gelukt. Ben al benieuwd naar de rest van de chroom onderdelen.

Dus ik mag aannemen dat de onderdelen ondertussen ook gevernist zijn?

Neen, ik heb ze met latex handschoenen vastgenomen om te schilderen.

Ik zou toch aanraden om ze te vernissen. Ik heb het al voorgehad dat de chroom lost door veelvuldige manipulatie van een onderdeel, zelfs met latex handschoenen. Effe in de Johnson Klear, en laten uitlekken. Meestal is dat meer dan genoeg.

Ik durf niet goed meer. We hebben jouw Johnson clear gebruikt toen Huudo hier was en het onderdeel werd er helemaal mat van. Misschien hebben we het pas gespoten onderdeel niet lang genoeg laten drogen, alhoewel het droog genoeg was om het proper te wrijven. Daarom weet ik nu niet hoe lang ik hiet moet laten drogen vooraleer de Johnson clear veilig is. Bovendien is het enige onderdeel van de Honda dat met Alclad gespoten is, het stuur, en dat hoef ik niet meer aan te raken.

Meestal wacht ik wel 24 uur vooraleer ik überhaupt met die onderdelen iets doe. Het is zo dat Alclad op enkele minuten volledig droog zou moeten zijn, maar ik heb die grap ook al meegemaakt. Daarom... ;)

Wat ik ook wel dikwijls doe, is het camoufleren van afgeknipte stukjes van verchroomde onderdelen, op voorwaarde dat het onderdeel zelf geen onvolmaaktheden of gietnaden vertoont. In dat geval is het eenvoudiger dan ontchromen en alcladden.

Omdat ik dat al regelmatig gedaan heb en er misschien mensen die wel eens willen weten hoe dat in zijn werk gaat, zal ik hier een kleine tutorial maken:

Stap 1 : het verchroomde onderdeel wordt van de gietboom afgeknipt met een tangetje, zodat er een stukje overschiet.

http://i9.photobucket.com/albums/a79...750four_37.jpg

Stap 2 : het overtollig stukje wordt voorzichtig weggesneden met een modelbouwmesje, en vervolgens wordt de omgeving van het blank gemaakte plastic gladgeschuurd om geen bruuske overgangen te verkrijgen.

http://i9.photobucket.com/albums/a79...750four_38.jpg

Stap 3 : dit is de belangrijkste stap omdat het het verschil uitmaakt tussen een goede en een slechte reparatie. Je moet uitmaken welk deel je gaat afdekken met BMF zodat de grenzen, de overgang van BMF naar origineel verchroomd plastic zeg maar, zo weinig mogelijk zichtbaar zijn. In dit geval heb ik ervoor gekozen om de breedte van het stuk gelijk te nemen aan de breedte van de "drempel" van het onderdeel, en de lengte wordt zodanig gekozen dat het stuk precies past tussen de twee verdikkingen van het onderdeel.

http://i9.photobucket.com/albums/a79...750four_39.jpg

Stap 4 : het BMF wordt zeer goed aangedrukt en tegen het onderdeel aangewreven, tot het als het ware één geheel vormt met het origineel onderdeel. Ik moet erbij zeggen dat ik blijkbaar een beetje te enthousiast tewerk gegaan ben bij het wegschuren, zodat er een minimaal deukje in mijn onderdeel zit, maar in werkelijkheid zie je daar helemaal niets van. De macrolens vergroot dit tot enorme proporties. Maar dan zie je tenminste wat ik bedoel eh.

http://i9.photobucket.com/albums/a79...750four_40.jpg

handige tips :) dank u sennake voor deze tutorial is echt handig.

Weer een update.

Ik ben begonnen aan de bouw van het frame. Dat was een heel avontuur! Het bestaat uit drie grote onderdelen, die elk enorm veel sinkmarks en gietnaden vertonen. Ook is het zo dat de gietmallen blijkbaar zodanig versleten zijn dat de twee helften niet meer exact op elkaar passen zodat het frame bestaat uit halve buizen die ook niet perfect op elkaar passen. Dus moet je het overtollige materiaal aan beide zijden wegschuren en daarna proberen om terug een aanvaardbaar rond profiel te schuren in de buizen van het frame. Niet eenvoudig. Enfin, om samen te vatten : ik heb een volledige dag gewerkt om de drie samenstellende onderdelen spuitklaar te krijgen...

(Foto 1)

Ook de achterste vork werd op dezelfde manier geprepareerd. Het was de bedoeling om dit onderdeel dezelfde dag klaar te krijgen als het frame, maar toen ik om 2 uur 's nachts pas klaar was met dat verwenste frame, ben ik toch maar gaan slapen en heb ik de achterste vork 's anderendaags gedaan...

(Foto 2)

Meteen na het beëindigen van de achtervork heb ik het samen met het frame in grijze primer gespoten. Dat is nodig voor twee redenen : ten eerste om een betere hechting te bekomen van de zwarte laklaag, maar ten tweede ook om beter te kunnen zien waar je al gespoten hebt en waar niet, want een zwart frame zwart spuiten is qua zichtbaarheid niet direct ideaal te noemen...

(Foto 3)

Na droging van de grondlaag werden er vervolgens twee laklagen aangebracht. Het ziet er gelukkig allemaal goed uit, en er zijn geen sporen meer te zien van het slopende schuurwerk. Oef, die horde is weeral genomen...

(Foto 4)

(Foto 5)

Het achterspatbord werd gemaskeerd en gespoten in semi-gloss black, en na droging werd het onderdeel gedryfit in het frame :

(Foto 1)

(Foto 2)

De avonturen van de nummerplaat dan. Ik was initiëel van plan om de Japanse nummerplaat die in de kit zit links te laten liggen, en dus de Californische nummerplaat te gebruiken. Dat strookt dus wel niet helemaal met de kilometerteller die "km/hr" aanduidt, iets wat ze in de States zeker niet kennen (en in Japan wel??) maar goed, het kan altijd een uit Europa ingevoerde Honda zijn die in Californië rondrijdt. Dus werd de nummerplaat in TS-15 blauw gespoten en voorzien van gele letters (matgeel, aangebracht met penseel). Daarna wordt toch alles in glansvernis gezet dus dat maakt niet zoveel uit.

(Foto 3)

Maar daar liep het mis : ik gebruikte voor het eerst een nieuwe vernis van Gunze Sangyo, die naast de vertrouwde B-501 nu ook een grotere spuitbus uitgebracht heeft met nr B-513. Ik hoopte dat de samenstelling dezelfde was, en spoot in alle vertrouwen de vernis op de nummerplaat; eerst een mistlaag, daarna een wet coat. De mistlaag was geen probleem, maar de tweede laag was er duidelijk teveel aan: de gele verf begon helemaal bijeen te krimpen en zag er niet meer uit. Dit was het moment om er vooral niet aan te komen en rustig af te wachten. Na een dag drogen heb ik dan de verrimpelde letters gladgeschuurd en er terug een nieuwe gele laag over gezet. Maar omdat ik het niet meer 100% vertrouw heb ik voor alle zekerheid ook de Japanse nummerplaat klaargemaakt voor de definitieve vernislaag. Ik zal ze allebei met B-501 spuiten, en de plaat die het er beste uitziet zal mijn voorkeur wegdragen. Wat denken jullie? Welke ziet er het leukste uit?

(Foto 4)

Wat heb ik verder nog allemaal uitgevreten? Wel, ik heb de motorsteun gespoten,

(Foto 1)

de motor verder afgewerkt en voorzien van een lichte wash (ik wil eigenlijk dat hij er uitziet als een motor die niet meer splinternieuw is maar die wel goed onderhouden en gepoetst is),

(Foto 2)

(Foto 3)

en de benzinetank verder afgewerkt :

(Foto 4)

(Foto 5)

Zit ik hier naar mijn foto's te kijken, en kom ik tot de belachelijke vaststelling dat ik het Honda-logo gewoon ondersteboven op de motor bevestigd heb aan de rechterzijde :o

Het euvel is ondertussen gelukkig wel al verholpen.

Knappe dinges,moeilijk te onder scheiden van het echte of dat het modelbouw is super:worship: :applaus:

ivm de nummerplaten. Ik denk niet dat de B-513 de schuldige is, maar wel de gele (enamel?) verf en dat er daar een reactie mee geweest is. Welke de leukste is? Ik heb geen voorkeur, gezien geen van beide me echt aanspreken. Dus, ik zou de Japanse gebruiken als alles aan de moto er "strak" moet uitzien. Ik zou de Californische gebruiken als het er allemaal een beetje gebruikt gaat uitzien op het einde. Voor op een wedstrijd is dan weer de Japanse versie aan te raden, aangezien ik denk dat juryleden de Californische gaan interpreteren als "beetje geknoeid aan de nummerplaat", tenzij dat de motor zodanig geweathered wordt dat alles er versleten uit ziet, maar ik denk niet dat dat de bedoeling is. Na deze overdenking: doe de Japanse maar. ;)

Zeer zeker juist, my dear Watson. Maar daar staat tegenover dat de B-501 zelfs op enamel verf totaal niet reageert, dus die B-513 is toch niet zo goed als de B-501, mijn gedacht. Mogelijk ook daarom kost zo'n (klein) busje B-501 evenveel dan een (grote) bus B-513.

oei, oei, laat ons hopen dat de samenstelling van de nieuwe busjes B-501 dan ook niet veranderd is....

voor de nummerplaat zou ik de Japanse nemen, ze ziet er iets strakker uit en de "750" is wel leuk, net zoals de 750 op de kilometerteller ;)

zolang de banden maar in de goeie richting staan ;) :D

Ik ben ondertussen volop bezig het vervangen van de plastic spaken van de wielen door metalen exemplaren. Ik heb er meteen van geprofiteerd om er een tutorial over te schrijven, dus is het nogal zinloos om de foto's hier ook nog eens te plaatsen. Commentaar en/of vragen kan je natuurlijk wel hier stellen indien gewenst.

Na het voltooien van de andere helft van het wiel, en het monteren van de band ziet het er zo uit:

http://i9.photobucket.com/albums/a79...750four_66.jpg

Prachtig!!

Wat ge zelf gezegd hebt kan ook makkelijk tegen u gebruikt worden ... wel heel erg makkelijk en goedkoop als je hier een foto van een echt wiel afbeeld en zegt dat het een model is!

:+ :p :drewl:

Ik heb het nieuwe voorwiel eens naast hetzelfde wiel gelegd van een ouder Honda CB750 Four model dat ik een jaar of 20 geleden gebouwd heb. Links op de twee eerste foto's het onbewerkte wiel, rechts het wiel met de vervangen spaken. Maar dat had je (hopelijk) zelf ook al opgemerkt.

Op de derde foto liggen de afgewerkte wielen bijeen. Vier volle avonden werk hebben tot dit resultaat geleid. Een werk van lange duur, maar ik vind het de moeite waard...

Vervolgens heb ik enkele onderdelen voorbereid die ik nodig ga hebben bij de definitieve montage van de motor.

Eerst heb ik de onderzijde van het zadel in het semigloss black gespoten. Het zadel zelf moet ik nog in de juiste kleur zetten.

De vier uitlaten die uit verchroomde onderdelen samengesteld moeten worden vertoonden veel te veel flash om rechtstreeks uit de doos te kunnen gebruiken. Bovendien bestaat elke uitlaat uit drie delen die samengekleefd moeten worden, en de kleefnaden zullen altijd zichtbaar blijven, hoe nauwkeurig je ook werkt. Dus moet ik ze na montage spuiten met Alclad. Ik heb ze dus een bad gegeven van javelwater, mooi gladgeschuurd, in grondlaag gespoten en daarna in gloss black enamel verf gespoten. Ik laat ze nu een week drogen en daarna gaan er ettelijke lagen Alclad over. Op de foto zie je 1 van de 4 zwart gespoten uitlaten.

Zelfde verhaal voor de voorste schijfrem, die er veel te plastic-achtig uitzag ondanks dat hij verchroomd was. Bovendien vertoonde ook deze rem vrij veel flash en gietnaden. De javel in ermee dus en gladschuren. Daarna is hij eveneens in grondlaag en blinkend zwart gespoten. Alclad-behandeling volgt.

De ketting bestaat uit drie delen: het tandwiel, het grootste deel van de ketting waar het achterste tandwiel aan vastgegoten zit en de voorste bocht van de ketting die toelaat dat het grote tandwiel op zijn plaats gelijmd wordt waarna de ketting afgesloten wordt. Ik heb eerst alle onderdelen afzonderlijk in de basiskleur gespoten, daarna alles samengebouwd en vervolgens alles voorzien van een wash met X-19 smoke gevolgd door een drybrushing met chrome silver.

Ik heb ook al werk gemaakt van de behuizing van de batterij. Ik heb de referentiefoto's eens een beetje bestudeerd en de electrische bedrading nagebouwd. Daarbij tracht ik altijd voor ogen te houden dat het beter is om wat draden weg te laten dan ze allemaal na te bouwen en het geheel te overladen. "If it looks right, it is right" is hier het motto. Er zal dus hier en daar wel een draadje ontbreken als je de vergelijking maakt met het origineel, maar het belangrijkste is dat het er leuk uitziet. En bovendien... het is nog niet af.

De achterste schokdempers zijn ook al klaar, en ik kom tot de vervelende vaststelling da ik vergeten ben van ze te fotograferen vooraleer ik ze gemonteerd heb. Daarom deze twee foto's van het kader met de opgebouwde schokdempers erop. Dan kan je meteen ook de reeds aangebrachte achterbrug zien.

Wordt vervolgd!

It looks right, allright.

Uw werk is ongeloofelijk realistisch...
Uw ketting...is net een echte ketting, gewoon niet te doen hoe jij met verf de echte kleurtinten in een stukje plastiek krijgt, chapeau voor je resultaten, en ook je geduld dat nodig is om dit niveau te halen.

bart

Schoon Guy, echt schoon, maar misschien toch een puntje van kritiek ... of u een beetje opnaaien, 't is zoals ge het noemen wilt. Gaat ge ook de bedrading voor de verlichting toevoegen, of gaat die achteraan via de binnenzijde van het spatbord?

De bedrading van de ontsteking is in ieder geval top! :applaus: Zit die meegeleverd in de kit of hebt ge in uw klein bakskes moeten zoeken?

"Middenbok" is het schoon Vlaamsch woord daarvoor.
Voor de rest enkel bewondering.

Wat ik kan zien op de referentiefoto's voer ik uit, wat ik niet kan zien ga ik niet proberen uit te vinden omdat het dan per definitie gaat om bedrading die in het echt ook niet zichtbaar is. Welke bedrading ik nu precies wél aanbreng en welke niet, zou ik bij God niet weten. Ik modelleer wat ik zie zonder echt te weten waarvoor welke draad nu juist dient :o

Wat de verlichting dus betreft, om rechtstreeks op je vraag te antwoorden, veronderstel ik dat je het achterlicht bedoelt. Ik zal eens kijken of er op de foto's ergens draadjes zichtbaar zijn en indien ja, bouw ik ze na. Zo heb ik bv gisteren wel al de bedrading van de claxon toegevoegd. Foto's hiervan volgen nog.

Dat heb ik allemaal moeten zoeken in mijn klein bakkes ... euh ik bedoel bakske.

Dat weten we ook alweer zie. Bedankt Mario. Maar noem jij dat dan ook zo in het ABT (Algemeen Beschaafd Turnhouts)?

Guy dan zul je hem wel niet gestart krijgen hoor... :gas:

Tot nu toe heb je nog niets anders gezien dan allemaal afzonderlijk gebouwde onderdelen. Hoog tijd dus om een begin te maken van de samenbouw!

Het frame werd dus ter hand genomen, en de motor werd erin opgehangen met 6 bevestigingspunten. Ook de carburators werden aan de motor vastgemaakt eens de motor zelf op zijn plaats zat. Vervolgens zijn de bougiekabels aangesloten en werden de kabels van de carburators naar het gaspedaal aangesloten. De claxon werd bevestigd en voorzien van bekabeling.

Daarna werd het achterwiel, de ketting en de achterrem in de achtervork bevestigd. De achterrem is een trommelrem en als je op het rempedaal drukt beweegt het ganse remmechanisme echt!

Tenslotte werd ook de voorvork al aan het frame vastgemaakt. Het voorwiel kan er voorlopig nog niet in omdat de voorste schijfrem nog in Alclad gespoten moet worden en dat kan pas als de blinkend zwarte enamel verf droog is...

Maar foto's kan ik al wel posten. Het model wordt zodanig groot dat ik het bijna al niet meer op een neutrale achtergrond krijg! En stilaan komen we ook in de situatie waarin foto's meer zeggen dan worden, dus hier komen ze!

En nog eens een serie van 5 foto's :