Mijn taak in de tweede race van het kampioenschap was om de koppositie van mijn teammaat (Werner) te verdedigen. (Ikzelf kon namelijk de eerste wedstrijd niet aan de start komen). Dat dit een quasi onmogelijke opdracht was, wisten we beiden maar al te goed. Proberen toch maar. Omdat Werner een nogal pijnlijke rug had, reed hij het eerste deel van de qualifs en ik het tweede om vervolgens ook de start van de wedstrijd te nemen.
Op een dertiende plaats (op zestien teams) qualificeren is niet onmiddellijk een ideale uitgangspositie. In de start kon ik echter enkele teams voorbijrijden. In het tumult in de eerste bochten moest ik dan weer een positie prijsgeven. Uiteindelijk kwam ik terecht achter "De Wiffe". Er was geen doorkomen aan. Alhoewel hij trager is, kon ik hem niet voorbij. Hij hield de deur dicht en ik had de indruk dat mijn kart niet zo snel accelereerde als die van de Wiffe. Ondanks het gewichtsverschil - voor zij die de Wiffe kennen, weten waarover ik spreek - accelereerde hij elke keer sneller weg dan ikzelf. Niet normaal zou ik zo zeggen. Omdat ik dergelijk excuus niet graag gebruik, zette ik mijn beste beentje voor om hem toch voorbij te kunnen gaan. Zonder succes. Aloïs kon namelijk korter komen en me zelfs voorbijgaan. Samen vochten we nog enkele gevechtjes uit met enkele positieswissels, steeds achter de Wiffe. Leuke race, wat mij betreft. In tiende positie ging vervolgens Werner de baan op. Nadat alle pitstops waren uitgevoerd bleek dat we op een achtste positie lagen. Ook Werner deed er alles aan maar moest twee plaatse prijsgeven om zodoende als tiende te eindigen. Meestal finishen we een ietsje beter.
We zullen er alles aandoen om te bewijzen dat we iets beter kunnen en volgende keer trachten beter te doen dan een tiende plaats.
Leuke sportieve race, puik georganiseerd door Gio, PROFICIAT...
Tot de volgende...
C U
|
