2005 GP Hongarije
 

De tijden van de eerste training: http://www.formula1.com/race/result/744/9.html

Doornbos een halve seconde sneller dan Albers. Dag Christijan :bye:

Opvallend dat de twee RBR wagens niet hebben gereden, alleen de derde wagen van RBR is buiten geweest.

En sneller dan Nissany :D En de Jordans natuurlijk.

Tijdens 2de sessie kon/mocht Nissany niet meer rijden. En Doornbos opnieuw sneller dan Alberts en de Jordans. Zelfs zeer dicht in de buurt van Sato en de 2 Saubers.

Deze sessie werd trouwens gedomineerd door Toyota(!) en McLaren.

Minardi kreeg de wagen van Nissany niet meer gestart, luidt de officiele uitleg..

Nissany zat bijna 7 seconden achter Albers in de eerste sessie. oke.

Verbaast me niks dat Trulli het goed doet op een circuit waar snelheid niet belangrijk is. ;)

In werkelijkheid....;)

Vrije training 2, 10 minuten voor 't einde:

McLaren een volle seconde sneller dan de rest van't veld... :o

Edit: Einde training: Raikonnen-Alonso 1,1 seconde verschil, met heel wat auto's er tussen.

Als dat de toon wordt voor Renault, wordt 5 punten morgen nog lastig.

Begreep die Belgische commentator nou echt niet dat Kimi de champagne niet liet spuiten op het podium uit respect voor het overlijden van die McLaren kok? Ondanks al die kritiek op de SBS6 verslaggeving, daar snapte men het wel.

Ik wist het zelfs :D Mja, Lammens is ook nog niet zo ervaren hé ;)

De GP staat op tape, straks kijk ik wel even in fast forward. De uitslag doet me in ieder geval al watertanden: Alonso buiten de punten en z'n twee naaste belagers op één en twee.
Oja: Massa naar Ferrari en Barrichello naar BAR ? Prachtig ! Wat hoop ik dat Massa, mede dankzij manager Nicolas Todt, niet de tweede viool hoeft te spelen bij Ferrari. Wat hoop ik dat Massas ware talent naar boven zal komen !

Wat heeft iedereen toch tegen Alonso de laatste tijd? Op geen enkel forum zie je nog een Alonso-fan piepen, ze worden met de grond gelijkgemaakt... erg gewoon!

Neutraal gezien is't leuk - houdt Alonso voorsprong met een tragere wagen tegen de rest van't veld? Tovert Renault nog extra snelheid uit de machine?

6 to go! Ik zie (vrees ik) wel nog minstens 1 McLaren per wedstrijd problemen hebben...

ik blijf constant: ik ben nooit superhard pro Alonso geweest ;)
:D

I was superhard pro Alesi indertijd... eigenlijk was dat zeer regelmatig een teleurstelling...

Op La Deux werd er ook gewag gemaakt van een transfer (voor 1 jaar) van Coulthard naar Ferrari. Zou leuk zijn voor Schumacher : "Knoeihard" is absoluut geen bedreiging voor Schumi, Massa daarentegen...

Helemaal niets. Wat mij betreft wordt hij nog altijd wereldkampioen. Maar een beetje strijd met Raikkonen mag er best zijn vind ik. Alleenheerschappijen hebben we nu al 5 jaar gehad, nu is de tijd van de spannende kampioenschappen weer aangebroken.

Dan heb jij een andere raceklasse gezien.

2000: Strijd tot voorlaatste GP tussen Mika en Michael
2003: Strijd tot laatst GP tussen Kimi en Michael (en tot Indy nog JPM)

Dat zijn al 2 van de 5 jaren die je noemt.

Blijven er over, 3.

En in 2001 gingen er van de 17 races 8 overwinningen naar McLaren en Williams samen. Blijft er over, 9 voor Ferrari.
Uiteindelijk werd MS ook wel kampioen, maar afwisseling was er wel.

2002 en 2004 daarentegen...geeuw.

Coulthard had toch al in de loop van dit seizoen getekend bij Red Bull voor 2006? Kan natuurlijk goed zijn dat Ferrari hem opeist in ruil voor de motoren, maar Coulthard, een ex-McLaren en ex-concurrent naar de roden halen ? Die helm past bovendien helemaal niet in die rode wagen ! :D
Massas constante prestaties dit seizoen + zijn testervaring bij Ferrari leveren hem een verdiende plaats naast Schumacher op.

Een bewijs dat een blauwe helm heel goed kan passen in een Ferrari is de helm van ... Gilles Villeneuve, de meest spectaculaire piloot die Ferrari ooit gekend heeft en die de persoonlijke favoriet van de Commendatore zelf was.

Ook Reutemann, Mansell en Prost hadden overwegend blauwe helmen. En ik vergeet er waarschijnlijk nog een paar. :)

niet dat donkerblauwe ! die witte strepen !

hm.


:D

Alesi zijn oorspronkelijke helm had regendruppeltjes op blauw... :eek:

Pastte perfect in de 412T2 :applaus:

Trouwens, dat was de F1 kar met de lekkerste sound ooit :+

Het probleem van de overheersing van Ferrari is (wat mij betreft) niet dat er één renstal is die de beste auto neerzet en daarmee de andere teams het nakijken geeft. Juist dat er dan ook binnen dat team niet geracet wordt (lees: mag worden) is een ernstige aantasting van de F1 geweest. In het verleden hebben ook Williams en Mclaren jaren gekend waarin zij de beste auto konden neerzetten. Maar dan werd er wél gestreden tussen de beide teamgenoten. Denk maar aan de strijd tussen Lauda en Prost, Prost en Senna, Mansell en Piquet. Bij Ferrari heeft het de laatste jaren alleen gedraaid om Schumacher. Alles en iedereen moest wijken voor slechts één rijder, in plaats van beiden te laten strijden. Ik heb de contracten niet gelezen, maar we mogen er rustig vanuit gaan dat Irvine en Barrichello clausules in hun contracten hebben aangetroffen die duidelijk maakten wat hun positie was. Dat heeft mijn respect voor de renstal Ferrari gigantisch doen afnemen. Ik heb mij wel eens afgevraagd of dit hun reactie was op het noodlottige jaar 1982. Ik kan mij voorstellen dat 1982, naast droefenis, ook frustraties voor de Scuderia heeft opgeleverd. Maar om dan in reactie zo de sport te verkrachten.....?:no:

In feite heeft een racing team maar één doel, en dat is elk seizoen de beide titels winnen. Als dit kan gebeuren door één rijder binnen het team naar voren te trekken (die in het verleden al genoeg bewezen heeft betrouwbaar en constant te presteren), dan is het logisch dat het team zich ten volle achter die coureur plaatst. De wispelturige en wisselvallige prestaties van een Irvine of Barrichello zullen geen garantie geven op succes voor het einde van het seizoen.
Het lijkt dan misschien een soort competitievervalsing, maar in feite wordt er weldegelijk nog geracet. Dat is dan ook het verhaal van Ferrari onder Jean Todt: alle middelen om de wereldtitel te behalen zijn goed, ook al moet je daarbij even de 'geest van de sport' vergeten. Als het uiteindelijke doel dan behaald wordt, rinkelt de kassa bij het team en de sponsors.
Door deze politiek heeft Ferrari een icoon gecreëerd die ondertussen bijna alle records in de F1 gebroken heeft: Michael Schumacher.

Het doet me wat aan Lance Armstrong denken: Tijdens de voorbije Tour de France sprak Eddy Merckx over Armstrong als iemand die nooit aanviel en er nooit ten volle heeft voor moeten gaan. Armstrong zat rustig in de groep en controleerde de boel met heel veel hulp van z'n team. Merckx zou zelf voortdurend in de aanval gegaan zijn om dan met een maximaal verschil ten volle duidelijk te maken dat hij de beste was.
Maar Armstrong ging vooral voort op het succes van het team dat hem naar boven hielp, hij maakte het enkel af.
Bij Ferrari net hetzelfde: het volledige team staat achter één coureur (vaak omdat de andere coureur net iets tekort komt), en die coureur volbrengt de opdracht. Resultaat: de sport wordt saai, toeschouwers missen spanning, inhaalmaneuvers, controverse,...kortom; datgene wat de sport interessant maakt. Het wordt saai, het wordt altijd maar meer van hetzelfde. Daarom kreeg Ferrari de voorbije jaren heel veel tegenwind met holle frasen zoals 'teamorders, grootste budget, totaal geen sportiviteit, altijd op de randjes van het reglement af,....'. Daarom kreeg Lance Armstrong bij z'n laatste tour ook nog eens een hoop dopingverhalen te slikken, vergezeld van een loeiharde reeks kritiek.

De laatste tijd niets. Altijd al iets tegen gehad. Heeft gewoon de uitstraling van mijn tuinslak en is een zagevent zoals zijn collega Gibernau bij de MotoGP :p

remember 1999 ;)

Ik volg je redenering gedeeltelijk, maar wil toch aantonen met een tegenvoorbeeld dat het anders kàn.

Als er 1 team was in een seizoen dat je onmogelijk kan betichten van teamorders uitgeschreven te hebben, is het wel McLaren in het jaar 1989. Senna en Prost konden elkaars bloed wel drinken, en elke race was er één op het scherp van de snee waardoor er tenminste spanning was aan de kop, al was het meestal tussen 2 McLarens.

Maar zelfs toen de rivaliteit zo ten top gedreven werd dat beide piloten in de laatste race elkaar eruit reden, was één ding duidelijk : McLaren zou zowel de constructeurstitel halen, en één van hun piloten zou wereldkampioen worden! Alleen de naam van de wereldkampioen moest nog uitgevochten worden. En dan is iedereen tevreden : McLaren haalt alles binnen, het publiek heeft waar gekregen voor zijn geld en dat tot en met de laatste GP.

Dus : zo kan het ook.

I remember Suzuka 99. Irvine heeft kans op de wereldtitel maar verspeelt het door nog trager te gaan dan Schumacher. I remember Maleisië 99: Schumacher rijdt bij z'n terugkomst iedereen op een hoopje, en laat door teamorders Irvine de zege. I remember Spa 99: Salo, die Schumacher vervangt, had z'n eerste overwinning kunnen scoren, maar hij laat Irvine voor.
Allemaal gespeeld spelletje ?

Je moet er wel bij zeggen dat het huidige wielrennen niet te vergelijken is met het Eddy Merckx tijdperk. Nu is het volkomen normaal dat er in de Tour een kopman in elk team is en helpers. Die helpers (bijvoorbeeld een Azevedo) worden dik betaald. Bovendien wordt de geldsom die de kopman behaald onder alle helpers verdeeld in de ploeg.

Ik vond dat een van de mooiste seizoenen F1 (die ik dus heb meegemaakt), je wist gewoon dat ze elkaar gingen aanvallen.

Iedereen hoopte nu dat Kimi vs Juan Pablo hetzelfde zou opleveren. Maar een herhaling van Senna vs Prost bij Mclaren is ondenkbaar. De kans is wel heel klein dat we zoiets ook nog zullen te zien krijgen. Mclaren liet het toe en dan waren er nog twee piloten die aan mekaar gewaagd zijn qua talent, die aartsrivalen waren op de baan maar evengoed 'vrienden' konden zijn (remember de woorden van Senna over Prost tijdens Imola 1994). Bovendien bestond er toen nog zoiets als inhalen op de baan.

Die seizoenen moeten we gewoon koesteren, want ik vrees ervoor dat we ooit nog zoiets zullen meemaken.

Zo is het duel Villeneuve-Arnoux ook legendarisch. Ze reden mekaar zowaar van de baan, maar Arnoux zei later dat dit enkel mogelijk was omdat ze de andere piloot konden vertrouwen. En dat kan nu niet meer.

@Frank490, als je de stoten van Ferrari erg vindt, wat dan met Fangio, Stewart, Senna, Jones...? Bij hen waren er ook teamorders zodat zij de eerste piloot waren en dat de andere hen maar moest volgen, zolang zij maar wonnen. Over die stoten spreekt men vaak niet.

Heel sportief is het niet, maar het is nu eenmaal iets dat al van bij het begin van de sport aanwezig is, en altijd aanwezig zal zijn.

Ter vb.: luister maar eens naar dit.

OK, ff wat commentaar geven (ik ga wel niet quoten, is teveel werk)

Over de vgl met het wielrennen: de helpers van Armstrong worden goed betaald, net hetzelfde als dat Barrichello en vroeger Irvine goed betaald kregen om Schumacher voor te laten.

Over dat van McLaren 1989: als alles al zeker is zullen ze bij Ferrari ook wel strijd leveren, maar zolang beide titels niet zeker zijn, zullen teamorders plaatsvinden. Stel je voor dat Schumacher met 50 punten voorsprong staat en hij plotseling iets voorheeft zoals in 99 (of cfr Niki Lauda in 1976). Dan lopen ze mss het kampioenschap mis doordat RB één keer MS niet heeft voorgelaten. Dat zou pas een ramp zijn voor de Scuderia.
En zoals Macchiavelli al zei: Het doel heiligt de middelen.

Dat herriner ik me neit, ik herrinner me wel zoiets over Duitsland ;)

Het is maar wat je zelf wil geloven, interview met Prost:
Alles te lezen op http://www.prostfan.com/senna2.htm

Bij McLaren was Senna de baas. Maar omdat het achter gesloten deuren gebeurde, zoals altijd bij McLaren, kwam er amper commentaar op.

Volg de massa :)

Hoewel ik een Prost-fan ben, denk ik toch dat je dit met een korrel zout moet nemen.

Senna kreeg misschien een voorkeursbehandeling, maar desalniettemin klopt alles wat ik zei : ze mochten er allebei voor gaan, er waren geen teamorders (alleen een gentlemens agreement dat maar 1 koers standgehouden heeft en waar het team niets mee te maken had), er was elke race spanning, en McLaren haalde zowel de constructeurstitel als de wereldkampioen binnen. En dat Senna en Prost elkaars bloed wel konden drinken heb ik trouwens ook gezegd.

En wat maakt de interne keuken uit voor de toeschouwer? Als alle races spannend zijn en geen schertsvertoningen, zelfs zo spannend dat beide piloten bereid zijn om elkaar eraf te rijden, dan heeft de toeschouwer toch niets om over te klagen? En als je als team weet dat ondanks of misschien wel dank zij de rivaliteit van 2 grote piloten, beide titels behaald worden, is er toch ook niets aan de hand?

Weet je waar het verschil ligt? Bij McLaren hebben ze in 1989 een beredeneerd risico genomen door beide piloten hun gang te laten gaan; het risico bestond erin dat de titel zou verloren gaan door de stommiteiten van 2 rivalen die elkaar niets gunnen. Maar zo stom waren Senna en Prost nu ook weer niet en alles werd gehaald met als kers op de taart een overwinning in 15 van de 16 races.

Dat risico willen ze bij Ferrari niet nemen. Ok, kan ik inkomen. Maar ze dekken zich dubbel : eerst wordt er naast Schumacher geen piloot geduld die hem zou kunnen bedreigen, en dan nog moet die piloot Schumacher altijd laten voorgaan totdat de titel voor 100% zeker binnen is.

Kijk, als ze nu nog 1 van de 2 veiligheden zouden inbouwen zou het nog enigszins aanvaardbaar zijn : ofwel zet je naast Schumacher iemand die hem kan bedreigen maar hanteer je teamorders, ofwel zoek je een 2e piloot die geen bedreiging vormt, maar laat die jongen dan ook zijn gang gaan als hij eens aan de leiding rijdt. Het was zo zielig als Barrichello eens vooraan reed met ocharme een handvol puntjes achter zijn naam, dat hij dan ook nog eens grootmeester Schumacher moest voorlaten omdat de titel nog niet mathematisch zeker was. Zo'n dingen maken de Scuderia voor veel mensen onsymphatiek en ruiken erg naar koersvervalsing. Wil dat zeggen dat andere teams nooit teamorders hanteren? Natuurlijk niet. Maar niet systematisch om toch maar 100% zekerheid te hebben over die titel... Alleen als het het echt op aankwam. Daar ligt het essentiëel verschil.

Vorr Ferrari zelf kwam het er zeker op aan. Ze stonden al rond de 20 jaar droog qua wereldtitels. Voor een team als Ferrari is dat al heel wat. Daar wilden ze koste wat het kost verandering in brengen. Ik kan dat best begrijpen, maar eenmaal je enkele titels hebt, laat ze dan desnoods terug tegen mekaar strijden.

Op dat vlak moesten ze maar terugkeren naar het beleid van Enzo. Het zorgde voor meer ruzie binnen het team, maar de piloten mochten met mekaar strijden tot er een mathematisch uitgeschakeld was.

Als er hier één verdraaing van de geschiedenis is, in deze thread, dan is het deze wel. Er werd helemaal niet geracet (tenzij je Barichello 10 meter voor het einde van de meet doen stoppen en Schumi laten winnen racen noemt, dan natuurlijk wel...) Dzejus, het moet nu maar eens gedaan zijn met te komen verkondigen dat er geracet mocht worden bij Ferrari. Want dat is niet zo! En Jean Todt de god die alles georchestreerd heeft? Niet helemaal. Hij zal er wel zijn aandeel in gehad hebben, maar 1-tje wordt in iedere discussie over het hoofd gezien: Herr Weber! Der Willy plofte Schumi in een Jordan om hem een race later al bij Benetton onder te brengen. Een titel op zak en enkele jaren later zat Jean Todt met de handen in het haar bij die knoeiboel die Ferrari toen was. Heeft Jean Todt de contracten en de voorwaarden bepaald onder welke Schumi naar Ferrari ging? Dat denk ik niet. Willy heeft ze voor het overgrote deel geschreven en onderhandeld - want de procenten die Herr Weber mee opstrijkt zijn niet te onderschatten (hij is er ook rijk door geworden.) Ook de overkomst van Brawn en consoorten van bij Benetton maakte deel uit van het plan. Eén voorwaarde: Give Schumi the protection he needs and he'll do it. En tot zolang Schumi bji Ferrari blijft, zal enkel hij bepalen wie er mag winnen.

Dus komen vertellen dat je niet op Irvine en Barichello kon rekenen en dus Schumi de volledige steun kreeg is een verdraaing van de feiten. Hij werd en wordt nog steeds contractueel beschermt. Punt uit.

En Ferrari heeft niet een icoon gecreeërd, dat heeft in de eerste plaats Weber gedaan. De rest Todt en de zijnen hebben meegeholpen, maar zijn zeker niet de oorzaak.

En ook al staat hun record er, en ook is dat hierboven natuurlijk hun eigen verdienste, toch zal ik altijd het gevoel hebben, dat het ge-arrangeerd is (contractueel).

Om het met Murray Walkers woorden te zeggen:
"There never has been, or never will be, anyone like Ayrton Senna".





Interessante GP geweest daar in Hongarije moet ik zeggen! Dat is zeker in deze thread terug te vinden. :) :) :)

flinke reply !

Wat ik bedoel met 'er wordt nog wel degelijk geracet': er wordt geracet met één coureur. Dus ik geef ruiterlijk en ridderlijk toe dat Schumacher de voorkeursbehandeling kreeg. Dat wil volgens mij nog niet zeggen dat noch Irvine, noch Barrichello geen eerlijke kans kregen tot presteren.

(hier zou nog een hele uitleg op moeten volgen maar ik heb eventjes geen tijd....komt nog wel :D )

Als je Fangio versus Moss bedoelt, dan zie ik dat eerder als uitleg van het respect van een beginnend F1-rijder jegens een gearriveerd kampioen, van wie hij nog een hoop te leren heeft. De legende rond Moss is trouwens sterk gebaseerd op zijn allround prestaties (ook buiten F1 actief, en met succes) zijn 'eeuwige tweede' status en het abrupte stoppen na zijn crash op Goodwood. Dit vond allemaal plaats in de tijd dat autosport, en zeker F1, nog bijna per definitie dodelijk was. Respect voor de omgeving, voor de gevaren, voor de ervaren teamgenoot, het gold toen allemaal nog. Er waren geen jongens die vanaf de karts 23 autoraces reden en dan in de F1 een stoeltje afdwongen.

Hetzelfde geldt voor Stewart versus Francois Cevert. Ik neem aan dat je daar op doelt. Een situatie van 'leren van', 'respect hebben' en 'mijn tijd komt nog wel'. Daar waren helemaal geen teamorders voor nodig.

Bij Jones en Reuteman (er van uitgaande dat je het daar over hebt) ligt het inmiddels al wat anders. Reuteman was natuurlijk een beetje contactgestoord, wantrouwig als de pest en ontzettend onzeker. Hij kon briljante races rijden maar af en toe vanuit de hem verlammende onzekerheid tragisch langzaam zijn en fouten maken. Met zo'n houding is Frank Williams niet te overtuigen. Uiteindelijk heeft Carlos daardoor een wereldtitel gemist. waren er teamorders? Daar geloof ik helemaal niks van. Als er één team is wat tot heden geen teamorders heeft toegepast (wat roep ik nu weer voor reacties over me af ;) ) is het wel Williams. Het lijkt er erg op dat men bij Williams gaat voor de titel in het constructeurskampioenschap en als er ook een eigen rijder een titel haalt is dat leuk voor hem, maar niet bepalend voor het handelen van het team.

Senna dan. Een supergedreven rijder die er op stond het beste voor zichzelf te hebben. Zoals ik het zie was dat niet omdat een ander niet over hetzelfde materiaal mocht beschikken, maar meer omdat hij niet wilde dat de aandacht voor het materiaal van de teamgenoot afbreuk zou doen aan de aandacht voor zijn eigen auto, rekening houdend met de concurrentie buiten het eigen team.

Alles bij elkaar is het niet te vergelijken met de kunstmatige ingrepen bij de Scuderia. Het gaat mij niet om de persoon MS. Dat is gewoon een fantastisch goede rijder. De incidenten met Damon en Jacques in 1994 en 1997 zijn er gewoon geweest en moeten we niet ontkennen, maar daar gaat het nu niet om. Waar het wél om gaat is het plegen van keiharde business, gericht op het behalen van doelen, zonder enig besef dat voor de liefhebber van de autosport de lol er op deze manier af is. En dat is niet alleen spijtig voor die autosportfan, maar op termijn ook de doodsteek voor de F1.

Dit voegt niets toe aan wat reeds geschreven werd :
- in de tijd van Fangio was hij de alom gerespecteerde èn erkende maestro. Zie ook Peter Collins die vrijwillig zijn wagen afstaat om Fangio nog wereldkampioen te laten worden. Bij Mercedes was Fangio ook de expliciete nummer 1 èn terecht toen. Moss was nog maar een (weliswaar heel beloftevol) broekje.

- ik denk ook niet dat Clark afgedwongen heeft dat hij geen gelijkwaardige teammaat mocht hebben. Als daar al iemand over beslist heeft, moet dat Chapman zijn geweest die zijn poulain misschien wou beschermen. Dat hij het niet altijd even goed kon vinden met zijn teamgenoten was waarschijnlijk wel waar.

- Senna heeft hoogstwaarschijnlijk nooit contractueel laten vastleggen dat hij een knechtje wou en geen evenwaardig teamgenoot. Het geval Warwick was precies wat Frank hierboven aangeeft : in '85 had Senna heel wat races verloren door mechanische pech en dat wou hij in '86 niet meer meemaken. Dus in plaats van een Elio de Angelis die (aanvankelijk) op voet van gelijkheid werd behandeld, wilde hij bij Lotus, waarvan hij wist dat het team niet in staat was om twee nummers 1 te hebben en gelijkwaardig materiaal te verstrekken, een rijder die zijn droom wereldkampioen te worden (bij Lotus in dit geval) niet in gevaar kon brengen. Twee jaar later vertrekt hij naar McLaren, waar Prost zat, toen voor velen de beste rijder ter wereld, met de bedoeling hem van de troon te stoten. Tegen de komst van Berger heeft hij zich ook nooit verzet, alhoewel die toen ook de reputatie had oerend hard te kunnen gaan.