|
Met het risico van stommiteiten te schrijven :
De 250 LM (waarvan de meeste overigens 3.3 liter waren, en dus eigenlijk 275 LM) had de motor 'in het midden", vandaar ook de 'luchtinlaten' achter de deuren. Als zodanig was hij denk ik technisch eerder verwant met de prototypes 250P dan met de GTO.
Hij won 'per ongeluk' Le Mans in 1965 : Jochen Rindt was zo ongelukkig met de wagen die NART hem had gegeven dat hij besloot zo hard mogelijk te rijden om hem zo snel mogelijk te zien uitvallen.
Wat de GTO en de verwarring met 250 LM betreft : er bestaan ook 1 '250 LMB' en 4 '330 LMB' (LMB staat voor Le Mans Berlinetta) op een GTO-chassis, en dus met de motor vooraan.
Wat uitzicht betreft echter helemaal anders dan onze 250 LM, en technisch uiteraard ook.
Wat ze allemaal gemeen hebben : de Colombo V12, die in de late jaren vijftig beroemd werd met de eerste TestaRossa (neen, niet die van Miami Vice).
|