[kartboyke]

Hier is dan het eerste verslagje van de nr 22.
Het zaligste weekend ooit begon al op vrijdag om 11.00u toen we in de Uniroyal toren moesten zijn voor de eerste briefing.
Dan mochte we onze uitrusting passen en tijdens de lunch werd het verloop vd dag ons medegedeeld.
Eerst een paar toertjes me met onze instructeur, bij was dit Bruno Cession.
Waar ik het meest van verschoot was de impresionante remkracht van zo een wagen.
Dan was het om 16.00u onze beurt om een mini examen af te leggen.
Ik was geslaagd en was dus zeker van mijn zitje zaterdag in de wedstrijd.
Zaterdag dan nog een paar rondjes gedraaid en dan was het zover.
De menigte fun cup wagens werd om 16.00u losgelaten door middel van een vliegende start.
We hadden ons genesteld op de 57ste startplaats.
Hiebij was er al snel een incident tussen onze wagen en de nr 23, waarna we mooi uit de baan werden gekegeld door dezelfde wagen een paar bochten verder.
Maar de wagen raakte hersteld en onze koers kon verder gaan.
Om iets na 19.00u was het dan mijn beurt om met de onze fun cup de pits uit te rijden.

Direct op het gas maar dat heeft maar 2 rondjes geduurd, toen moest ik al vrij hard dosseren die gas, enorm uitkijken en het circuit nog harder in mijn hoofd halen.
Goed nadenken hoe lang er ongeveer tussen de bochten zat en half op voorstelling vh circuit in mijn hoofd verder koersen.

Er was namelijk enorm veel mist opgekomen en op sommige plaatsen zag je miss 2 m voor de wagen .
Zoals in de bruxelles moest je de binneste curbstone volgen want voor jou zag je niets, het was gewoon een muur.
Eerst was dit enkel bruxelles, dan werd het erger en begon het al na combes tot in blanchimont, juist het meest technische gedeelte vh circuit.

Ik heb nog een tijdje onder de safety car gereden en toen mocht ik weer beginnen koersen, maar niet voor lang meer.

Een tijdje later verscheen er juist voor de source een bord met 22 pit op, mijn stint was voorbij.
De wedstrijd is wel vroegtijdig stilgelegt wegens te gevaarlijk, we zijn dan op een 32ste plaats geëindigd, wat helemaal niet slecht is voor piloten die 4 rondjes circuitervaring hadden.

Bij het binnenkomen nog wel eventjes een overrompeling wegens de massa toeristen op de 97 die allemaal rond de wagen stonden, ik kon zelf niet meer pitten, maar dit hebben de mekaniekers goed opgelost door eens goed te roepen.

Ik wil toch nog eventjes al mijn teammaten, met name, Bart, Kim, Giovanni, Alain en Marc bedanken voor dit prachtige weekend.

Ook een dikke merci aan Ludo, Bruno en Philippe voor deze enorme gebeurtenis waar te maken voor ons allemaal.

Dit is echt een droom die is uitgekomen en er MOET gewoon een vervolg aan komen, het was te zaaaaalig.


Alleszins en ondanks de nukkige weergoden was het een prachtig weekend om nooit meer te vergeten.