Op de neus van
dit race-beest ‘zit’ er nogal wat fout was decalls betreft: de “6” is niet goed in de luchthapper geplaatst, de koplampnaden zijn ook niet “gezet”, en vooral: na het snijden vd dame haar armen zijn de drie resulterende delen niet schoon in de naad vd kofferklep gaan zitten. Ook hier weer hetzelfde verhaal: nooit sol noch set gebruikt, en bovendien koud water gebruikt waardoor de decall niet erg soepel was tijdens het plaatsen. Niets
wat een erg natte microsol sessie niet kan oplossen natuurlijk :o): duidelijk “gebroebel” merkbaar in de probleemgebieden (wat logisch is, aangezien enkel op deze plaatsen die decall wat ‘zweeft’). Als de Sol bijna is opgedroogd kan je de decall heeeel voorzichtig wel een beetje op weg helpen, door er zachtjes met een penseel op te drukken. Dit vond ik vooral handig in de koplampnaden, waar blaasjes vormden die ik er met de penseel zo kon uitduwen (daar waar de lucht ophoopt kan je dan desnoods met een speld een klein gaatje maken om de lucht te laten ontsnappen: als de sol is uitgewerkt zie je hier niets meer van). Niet vergeten de penseel eerst in Microsol te doppen, uiteraard.
Dit is dan het eindresultaat. Enkel de rechter koplamp, in het hoekje, zou nog wat bijgewerkt kunnen worden, maar dit viel pas op toen ik met dit verslag bezig was :o). Misschien iets voor later. De “6” zit nu ook mooi in de luchthapper. Waar ik vooral content van ben is de manier waarop de jongedame schoon in de kofferklep is gaan ‘zitten’. Hierdoor moet ik nu ook geen schrik meer hebben om de decall op de randjes af te brokkelen of te scheuren. Linksonder zal je merken dat de witte lijn niet schoon recht is (dat zie je ook al in de eerste foto), maar dit kwaad was al geschied bij het bouwen vh model: door onvoorzichtig in een “harde” decall te snijden is ie in het hoekje gescheurd (ipv schoon doorgesneden). Ook dat valt niet te reperaren natuurlijk, hoewel een drupke X2 volgens mij nog wonderen kan doen in dit hoekje :o)...
Dit was echter niet het enige probleemgebied op deze kit. Ook in de luchthapper linksachter zat het goed fout, zoals uit
deze foto blijkt. Het fraaie gezichtje – nu ja – heeft zich duidelijk niet schoon aan het koetswerk aangepast, met als resultaat dat de decall duidelijk zweeft. Ik ga geen opmerkingen maken over weerspannige vrouwen, want dat is niet politiek correct :o)...
Mijn werkwijze om dit in orde te krijgen was een beetje anders: omdat er onder de decall veel ruimte zit, en omdat er zich ongetwijfeld veel vuil en stof heeft opgehoopt, heb ik eerst onder de decall met een fijn penseel wat zitten “kuisen” met microset (blauw flesje). Uiteindelijk is dit namelijk de solvent die je volgens de gebruiksaanwijzing onder een decall dient aan te brengen. Om te vermijden dat ik de decall zou breken tijdens de reinigingswerken heb ik deze eerst ook goed nat in de Microset gezet. Ik zou begot niet weten of dit geholpen heeft, maar “baat het niet, dan schaadt het niet”. Daarna heb ik *zeer* vaak de Microsolprocedure doorlopen, omdat de decall hier erg veel diende uit te rekken om volledig conform het koetswerk te setten. Ik heb hier trouwens zeer lang gewacht alvorens ik met een penseeltje ben beginnen duwen, net omdat de decall hier verscheidene millimeters hing te zweven, en een scheurtje is natuurlijk zo gebeurd. Ik heb als het ware het gewicht vd druppel Sol de benodigde druk laten uitoefenen om de decall te doen zakken :o).
Hier zie je de sol goed aan het werk, bij een vd laatste sessies. Ook gigantisch veel gebroebel, maar dat is uiteraard helemaal goed gekomen. Waar ik spijtig genoeg geen foto van heb genomen... als ik ooit eens vijf minuten tijd heb....
Bij deze laatste foto heb ik ook moedwillig de “wapperende haren” laten zien, omdat hier ook iets curieus aan de hand was. Onder de haren zie je duidelijk witte vlekjes. Het lijken wel blaasjes, maar dat zijn het niet. Dit is de enige kit waar ik dit probleem had, en ik weet eigenlijk nog altijd niet wat het is of wat ik fout zou hebben kunnen doen. In alle geval, vol goede moed beginnen Sollen met de haren, zonder enig resultaat. De vlekken bleven. Dan maar een ander truukje van Huudo toegepast: als de Sol bijna is opgedroogd, heb ik mijn wijsvinger natgemaakt met lekker veel Sol, waarna ik de decall stevig heb aangedrukt, en dit werkte wonderwel: de blaasjes verdwenen. Hierdoor zie je nu nog amper tussen de haren dat ze eigenlijk op een transparante decall zitten. Let wel op: drukken mag, (ver)schuiven niet :o).