Ik heb nog een beetje kunnen voortdoen vandaag.
Ik wou absoluut de carosserie "spuitklaar" krijgen voor de eerste laag primer, dus ging ik aan de slag.
Eerst en vooral spitste in mijn aandacht op de achterzijde, waar ik gisteren al een capitale fout mee maakte. Ik besefte het vannacht in bed ineens, toen ik mijn referentiefoto's eens vergeleek met foto's van de Celica in "Rallyworld 12" van Willy Weyens, waar Freddy's Celica enkele keer instaat in Marlboro kleuren, hoewel het merendeel Castrol-Marlboro livery's zijn. Toen ik de foto van Freddy's Celica in de 24 uur van Ieper bekeek in Willy's boek, kwam ik tot een onaangename vaststelling : blijkbaar reed Freddy met nr 10 in deze rally, terwijl mijn transkit alleen maar nr 4 voorziet. Ik wist wel dat een identieke Celica meegereden heeft met nr 10, maar ik dacht dat het de Celica van Renaud Verreydt was. "Het zal toch niet waar zijn dat het juist omgekeerd is?" dacht ik. Om zeker te zijn en om niet de ganse nacht wakker te liggen haalde ik er mijn eigen referentiefoto's van zowel Freddy als Renaud bij. Neen, ik had gelijk : Freddy had nr 4 en Renaud had nr 10. Foutje van Willy dus. Dat kan gebeuren eh Willy
Maar toen viel mijn oog op de achterzijde van de Celica. Daar zat geen koetswerk in, maar je ziet eigenlijk de binnenzijde van de lasplaat van het koetswerk, dat gewoon mee rood gespoten is. En ik ezel die ik ben, heb het plan van de normale straatversie gevolgd en er het "brede" koetswerkstuk in gelijmd. Dat is de miserie met die transkits : je zit altijd met 2 verschillende bouwplannen en je moet permanent van het ene plan op het andere overspringen. En inderdaad, het plan van de straatversie laat de keuze tussen een Japanse versie met smal koetswerkstuk (omdat de nummerplaten er smaller zijn) en een Europese versie met breed koetswerkstuk. Fier dat ik was dat ik me zeker niet zou vergissen lijmde ik er gisteren dus het brede stuk in, enkel om 's nachts tot de vaststelling te komen dat er eigenlijk GEEN koetswerkstuk in mocht, want de transkit voorziet in een metalen plaat die langs de binnenkant in het gat gelijmd moet worden en dat de lasplaat voorstelt. Ik dus mijn bed weer uit om zo rap mogelijk dat verkeerde stuk er weer uit te wringen. Dat lukte, maar niet zonder de achterzijde te beschadigen.
Dus vanmorgen moest ik beginnen met de reparatie van de achterzijde. Ik heb er een stuk witte plastic plaat tegen gelijmd en dat weer mooi recht gesneden/geschuurd/gevijld. Op de foto zie je (misschien) het stukje witte plastic tussen de zwarte carosserie en de metalen plaat. In elk geval is de fout gelukkig helemaal weggewerkt.
Daarna heb ik eens een test gedaan met het metaal, dat nogal grof van structuur is maar zich wel zeer vlot laat schuren omdat het zeer zacht is. Ik heb er mijn "surface restoral kit" eens op losgelaten (d.w.z. schuurpapier van 2400 t.e.m. 8000) en het resultaat is zeer verbluffend : het lijkt wel een zilveren stukje geworden te zijn! Dat zal dus qua oppervlakte-gladheid geen problemen opleveren bij het spuiten.
De pinkers op de voorste spatborden moesten ook verwijderd worden, de rallyversie heeft er geen en de straatversie wel. Dus wegsnijden en schuren was de boodschap.
Linksachter moest het (rechthoekige) normale tankdeksel plaats maken voor een (ronde) open sneltankstop. Een gat geboord van voldoende diameter, en daarna de resterende naden van het tankdeksel opvullen en vlak schuren was de boodschap. Ook dat werkje heb ik tot een goed einde gebracht. Tegelijkertijd werd ook het gat voor de achterste ruitenwisser en de achterste ruitensproeier opgevuld dan wel verwijderd.
Ondertussen staat de carosserie in de witte primer. Ze is nog te nat om foto's te nemen, maar dat komt morgen wel. In elk geval zal een 2e primerlaag nog nodig zijn. Op dit moment heb ik de carosserie er al van "overtuigd" dat ze wit moet worden, maar de naden weten het nog niet
Dus daaran gaan we morgen werken. De rest van de avond en nacht moeten de gespoten delen drogen, dus ben ik nu een beetje "werkloos" en kon ik dit verslagje typen
Tot morgen!