[gwyllion]

Hans Beckx, die 2de staat bij de trucks, is niet echt enthausiast over de marathonetappe van vandaag (en vooral van gisteren).

Deerlijk gehavend kwam de witte rally DAF van Hans Bekx Teamsport het bivak in Kayes (Mali) binnen. Het was een goede afspiegeling van hoe de bemanning zich voelde: volkomen versleten. ,,Dit was gewoon weer ‘nie nurmal!’’, was zo’n beetje het enige dat Hans nog verstaanbaar wist uit te brengen.

Het was vooral de rit van Kiffa naar Bamako geweest die zijn tol geëist had. ,,Dat was geen normale piste meer, was de unanieme mening van Hans, Edwin en Tony. ,,Dit had niets meer met rally rijden te maken, vond Hans. ,,Ik heb nog nooit zoveel takken en ellende op de weg gezien. Er was geen stukje vlak. Het was alleen maar hobbelen, vaak hele stukken niet sneller dan 30 kilometer per uur. En het was veel te smal. Dat paste gewoon niet! We reden alles aan gort. Wij waren de eerste vrachtwagens, dus er was nog niet gesnoeid zeg maar. Zelfs de eerdere doorkomst van de Kamaz had daaraan niets kunnen veranderen.’’ Het allerergste vond het team dat ze na de wedstrijd nog eens 200 kilometer over dezelfde piste verder moesten naar het bivak. ,,Dat was gewoon een zinloze exercitie. 200 heen en de volgende morgen weer 200 terug en dat allemaal voor een bord koude spaghetti en omdat het zo leuk is voor de pers.’’ De ergernis is begrijpelijk omdat er in het bivak toch geen service was. ,,Je mocht in Bamako alleen maar zelf wat aan de auto doen en volgens ons ook niet van het terrein af. Daarom snappen wij niet wat Kabirov deed. Die is wel het dorp in gegaan om zijn achterbak te laten lassen. Volgens ons mag dat niet.’’ De tocht tussen de takken was des te zwaarder omdat er heel snel genavigeerd moest worden. Tony: Ik heb me gisteren helemaal wild gelezen. Er waren geloof ik wel 5000 punten in dat roadbook. Vaak om de 500 meter weer een aanwijzing. Gelukkig zat Edwin in het midden iets hoger want dan zie het beter aankomen. Want als je eerst moet lezen wat er in het boek staat en dan nog moet kijken waar het is, ben je toch vaak te laat.’’ De mannen waren pas diep in de nacht in het bivak en zijn bijna direct gaan slapen. Tony: ,,de motorrijders waren eerder binnen en die hadden alle slaapplaatsen bezet, dus wij zijn maar onder de auto gaan liggen.’’

Lang was dat overigens niet want om tien over zes reed het team alweer. ,,Weer over die slechte piste,’’ aldus Tony. ,,k weet wel waarom Zaneroli die etappe heeft afgelast voor de motoren. Als je het mij vraagt was dat helemaal niet uit respect voor de dood van Meoni, er waren daar gewoon nog meer doden gevallen.’’

De rit van Bamako naar Kayes verliep verder zonder noemenswaardige problemen. ,,De piste was iets beter en verder rijden we echt op heel houden. We moeten op safe blijven rijden want we kunnen in feite niets meer winnen. Aankomen, daar gaat het nu om’’ Wat niet wil zeggen dat het vandaag een vakantietochtje was. ,,We zijn er toch stevig overheen gegaan, je moet toch mee,’’ vertelt Tony. ,,Gelukkig was de navigatie een stuk makkelijker, want je kunt aan alles merken dat iedereen doodmoe is. Je ziet het aan Hans zijn manier van rijden, ik merk het zelf en ook Edwin begint op te raken. We hebben wel een keer een fout gemaakt. Je moet je eigen plan trekken maar soms is het toch verleidelijk om even dat spoor te volgen dat er al staat. Toen stonden we prompt midden in een dorp met zijn tweeën. Dat hoort erbij. Maar zo’n rit moet je niet teveel hebben. ,,Ik heb niet echt voor 100 procent competitief gereden. Ik heb de Rooij voor laten gaan’’, vertelt Hans over de belevenissen van vandaag. ,,Daarom zijn ze vandaag een, twee en drie. Dat is mooi voor hen, dat gun ik ze graag.’’ Gelukkig hebben we vandaag niet zoveel takken gehad. Het is toch doodzonde voor het materieel, moet je toch kijken hoe de auto erbij staat.’’ Ook Edwin kan huilen als hij alle krassen en butsen op de carrosserie ziet. Bij de uitlaat is er zelfs een heel stuk uitgeslagen ,,Dit is nergens goed voor. En iedereen heeft dat, ik zag dat de auto van Gerard de Rooij er niet veel beter aan toe is. Mechanisch hebben we eigenlijk niets. Ja wéér die accu’s. Ik denk dat de accu zelf gewoon te licht gebouwd is. Er zit een vrij stugge massakabel aan en ik denk dat die door de trillingen inwendig de pool uit de accu breekt. Verder hadden we alleen een kapotte ruit vanwege een zware tak en een lekkende rembooster.’’