Er was eens iemand die het aandurfde om in zijn thread te schrijven: "even iets anders nu ..."
Welnu: dit is eens iets anders. Tussen alle (al dan niet circuit-) geweld door, is het tijd om eens een adempauze in te lassen en eens terug te blikken op de tijd van toen (zonder Jan Thijs echter, want het zwembad staat droog
)
De Morgan Three Wheeler is een beetje vlees noch vis. Is het een auto met een wiel te weinig, of een motor met een wiel te veel? Hij is qua gebruik en uitzicht een auto, maar heeft duidelijk qua concept, technologie en componenten alles wat je aan een motor doet denken.
Enfin, laat je niet misleiden door zijn uiterlijk, want het waren echt wel sportieve kleine karretjes. Door zijn laag gewicht zette hij vrij goede prestaties neer. Vooral de Matchless motor van 35 pk was sinds 1934 een zeer gesmaakte optie bij de enthousiasten. Deze motor duwde deze Morgan tot ongeveer 90 mph snel.
Ze worden trouwens tot op vandaag in clubs in vooral Engeland geracet op EN naast het circuit. De lage kosten stelt veel mensen in staat deze autootjes te onderhouden en in clubverband in te zetten.
Dit is een kit die reeds dateert van eind de zeventig, begin tachtiger jaren als ik me niet vergis. In ieder geval is het er ook aan te zien. Er is echt geen enkel onderdeel dat niet uitvoerig moet worden bewerkt vooraleer het kan worden gebruikt. Er zijn heel dikke gietlijnen, heel veel flash, onderdelen passen moeilijk en zo voort. Ook zitten de onderdelen soms met zo veel plastic aan de sprue vast dat je schrik hebt om het te beschadigen bij het losmaken. Ook stel je vast dat de onderdelen aan de sprue zijn bevestigd op een plaats die zichtbaar is na montage. Dat houdt in dat je na het losmaken van een onderdeel gegarandeerd er aan moet werken met putty, schuurpapier, vijlen en wat weet ik nog meer vooraleer je het kan prepareren voor het schilderwerk. Dat kan ambetant worden wanneer je werkt met verchroomde onderdelen: het chroom is dan beschadigd. Niet dat dat echt een probleem is, want ik had gemerkt dat die van slechte kwaliteit is (waarschijnlijk door de leeftijd van de kit). Ik wilde een vingerafdruk van een verchroomd onderdeel afvegen, en de chroom kwam er gewoon mee af....
Dus: alle chroom onderdelen worden in de remolie gesmeten en met Alclad II herspoten.
Er is ook niks voorhanden qua kleurschema. Maw: zoek het zelf uit. Als je er aan wil beginnen, zorg dan dat je VEEL referentiemateriaal hebt.
Ik weet dat ik de volgende keer als ik een Tamiya doos opentrek ga zeggen: "merci meneer Tamiya, dat gij zo goed voor ons zorgt!"
Goed: de wapen feiten nu, want daar gaat het tenslotte toch om.
Dit is de kit en het bouwplan :
