een flink aantal modellen verdwijnt richting opdrachtgever(s) waar ze, in vitrinekasten allerhande, de rest van hun dagen mogen doorbrengen in stilte. Sommige hebben het geluk wat vaker bewonderd te worden dan anderen, maar dat heeft alles te maken met de respectievelijke eigenaars natuurlijk en de plaats die deze voor hun voorzien, gaande van displaycases in livings tot vitrinekasten in een commerciële inkomhal.
De modellen die ik dan sporadisch nog eens voor mezelf bouw, zet ik in de vitrinekast in mijn atelierke, waar ik hen, zo nu en dan eens, vergenoeg met een liefdevolle aangaapbeurt, al mijmerend dat ik eigenlijk te weinig voor mezelf bouw.
