Deze GP hoorde wat mij betreft eerder bij de saaie soort. Contradictorisch genoeg heb ik zelf de ganse tijd vol spanning blijven kijken, en dat had alles te maken met de vraag "Krijgt Kimi het nog voor mekaar of niet?". De uitslag was deze keer dus van groter belang dan het spektakel tijdens de race op zich. Tot halfweg had het er alle schijn van dat de 1 stop strategie zijn vruchten zou afwerpen voor Raikkonen (hadden ze eigenlijk wel een andere keuze?). Toen de linkerachterband problemen begon te geven, zag het er allemaal minder rooskleurig uit, en na die schuiver bleken dan alle kansen verkeken en kwam het erop aan zo dicht mogelijk bij Alonso te eindigen.
Ik zit steeds meer met de twijfel wie er dit jaar de titel het meest verdient.
Raikkonen is tot dusver de strijdvaardigste gebleken, maar Alonso heeft op het juiste moment zijn zuiders temperament binnen de juiste perken geleid, daarbij gesteund door een hyperbetrouwbare Renault.
En dan nog iets, hoewel er nu door velen zo'n beetje smalend (misschien terecht) wordt neergekeken op de povere resultaten van Ferrari, is het blijkbaar velen ontgaan dat ook topteam Williams er steeds minder van bakt.
Tot op heden vind ik het seizoen 2005 in zijn geheel alleszins boeiend, en in zekere zin vergelijkbaar met het begin van de gekke jaren '70: Ferrari niet in beste doen, Williams in de achterhoede, vodden met banden, technisch gesjoemel, conflicten tussen belangengroepen, van tijd tot tijd al eens een pilotenwissel en tussendoor toch enkele spannende GP's. Over tien jaar kijken we misschien nog terug op 2005 als een "grand cru".
