Maar in tussentijd ga ik niet op mijn lauweren rusten natuurlijk. Tenslotte moet dit model absoluut klaar zijn tegen begin maart! Dus begon ik alvast het chassis te passen en al snel bleek dat hier ernstige aanpassingswerken noodzakelijk waren. Het chassis is enkele mm te lang, zodat de beide uiteinden van opzij gezien voorbij de achterste wielkas komen (wat echt geen zicht is), en bovendien is het minstens 2 mm te smal aan beide zijden. Dit laatste is wel niet te zien als het chassis aan de body gevezen zit, maar als je het model ondersteboven houdt zie je aan beide zijden een opening gapen van meer dan 2 mm! En als de zijkanten dan nog recht zouden zijn zou ik het nog kunnen aanvaarden, maar door het drogingsproces van de resin zijn de zijkanten ook nog eens zo krom als een banaan. Dus besloot ik om aan beide zijden van het chassis 2 platen plasticard van 1 mm te kleven die op maat gezaagd werden, en verder werden de achterste stukken met bijna 2 mm ingekort. Daarna werd alles in grondverf gezet en vervolgens in Tamiya TS-4 ‘German grey” …
Ook de wielen bezorgden mij de nodige kopzorgen. Ze zijn gegoten in resin en daardoor vertoonden ze vrij veel “flash”. Nu is dat niet zo erg maar als je de flash verwijdert en eronder zitten allemaal luchtbelletjes kan je intensief aan de slag met body putty natuurlijk. De grote gaten werden opgevuld met overschotjes resin, de kleinere met body putty en de minuscule gaatjes met secondenlijm. Daarna werden de velgen gespoten met Testors metaalzwart. Ook de banden eisen heel wat aandacht op : ze zijn gegoten in een rare soort rubber die nog het meest gelijkt op mastiek, want je kan ze in elke vorm duwen die je maar wil zonder dat de oorspronkelijke vorm weer aangenomen wordt. Vreemde materie hoor. Nu, schuren lukt wel en dat is maar goed ook want de banden bestaan klaarblijkelijk uit 2 helften die tegen elkaar gegoten zijn en de naad is erg lelijk. Wegschuren is de boodschap, waarbij je jammer genoeg ook de structuur en het profiel van de band wegschuurt. Niets aan te doen, we zullen maar zeggen dat de piloot een noodstop moeten maken heeft …
De stoel van de piloot had in 1969 nog niet echt veel weg van de moderne kuipzetels en ook de veiligheidsgordels stonden nog in hun kinderschoenen. Dat is ook met het model zo …
Het dashboard is vrij compleet (het origineel is dan ook erg rudimentair) zodat ik er enkel de koelslangen aan toegevoegd heb, zonder twijfel tot grote opluchting van de piloot!
En als het echt te heet werd, was er nog altijd de brandblusser …
Wel ontbreekt er in de cockpit aan de linkerzijde een extra manometer (ik vermoed om de oliedruk in het buizenframe te controleren) en dus heb ik die maar van scratch gebouwd…
O ja, dit zijn de voorste en achterste spoilerflaps in hetzelfde geel als de neus van de body …
En tenslotte heb ik ook de batterij maar van scratch gebouwd want het onderdeel dat in de kit zat was langs alle kanten zo scheef als een hark, zodat er meer werk in zou kruipen om ze recht te schuren, dan om een nieuwe te maken met wat plasticard en wat ijzerdraad (voor de polen). …
Zo, dat is ongeveer hoever ik op dit moment sta. Wordt uiteraard weer vervolgd…