[Dominique]

Er zijn een aantal dingen die bij mij opkomen als ik deze discussie overloop.
1. Wat zou er gebeurd zijn als VW een Belgische ondernening zou zijn? Dan zouden we toch allemaal hebben lopen brullen (bepaalde rechtse politieke partijen voorop) dat we zo veel tienduizenden werklozen hebben in Vlaanderen/België, en dat we toch geen productie moeten uitbesteden aan de Duitsers, Spanjaarden, Brazilianen, Argentijnen en weet-ik-veel-waar-er-nog-allemaal-fabrieken-van-VW-staan? Nee, die arbeidsplaatsen moeten naar hier komen en met hetgeen er ginder gebeurt, dat zien we dan wel.
Alleen: WIJ zijn degene met het filiaal, en de Duitsers hebben het moederhuis. Dus, om die pil van die 20.000 arbeidsplaatsen die moeten verdwijnen bij VW wat te verlichten, gaan ze een deel van die 20.000 proberen opnieuw naar Duitsland te halen. En dat werkt zo: eerst de boel in Duitsland op orde brengen (reorganiseren en moderniseren), en dan de productie opnieuw optrekken. Dat die ten koste gaat van de buitenlandse filialen is dan maar zo.
Het principe "eigen volk eerst" wordt dus letterlijk toegepast. Dus wat is nu het probleem eigenlijk?
En toch moet volgens bepaalde rechtse politieke partijen onze eerste minister de zwarte aap toegeschoven krijgen. Belachelijk!
Trouwens: we hebben het 2 jaar geleden ook meegemaakt bij Ford Genk, en het aantal arbeidsplaatsen is nadien opnieuw opgelopen tot het peil van vòòr de reorganisatie.

2. De vakbonden mogen wel eens op eigen borst kloppen. Ze vergeten dat de arbeiders en bedienden in de sector van de auto-industrie bij de best betaalde van het land behoren. Zij hebben van de beste CAO's. Echter, volgens de vakbonden is het nooit voldoende. Meer loonvoordelen (puur loon of andere voordelen), minder werktijden zonder loonverlies, betere werkvloeren, meer personeelsvriendelijke uurroosters, en de lijst kan zo nog heel lang worden. Als een eis niet wordt ingewilligd dreigen ze met een staking. Als een regel die wordt ingevoerd niet geapprecieerd wordt door 1 van "afgevaardigden" wordt gedreigd met acties. Je kan een afgevaardigde met geen stokken terug aan het werk krijgen als hij daar geen zin in heeft, want er is altijd wel ene in de fabriek te vinden die iets aan de vakbond heeft te vertellen. Zulke dingen zijn niet bevorderlijk voor de goede relatie tussen directie en personeel. Vakbonden zijn initieel geïnstalleerd om werknemers te beschermen tegen wanpraktijken vanuit de directie. Ze zijn er voor het welzijn van de werknemer. Door om de vijf minuten stakingen uit te roepen bescherm je de werknemer niet, hierdoor hypothikeer je zijn positie wanneer het er op aan komt om beslissingen te nemen die nu worden genomen.
Temeer: al die eisen en acties hebben allemaal hun weerslag op de loonkost. En laat die nu ineens torenhoog zijn in België? Toch weer niet de schuld van regering zeker?

3. Het verlies van 4000 banen in de fabriek van Vorst zal blijkbaar niet meer kunnen worden afgewend. Daarbij gaan er verspreid over een grote regio nog eens minstens zoveel banen verloren bij toeleveranciers. Een deel van de banen bij de toeleveranciers zal nog worden gerecupereerd doordat die bedrijven zich op andere markten/klanten gaan richten. Anderen zullen gewoon elders nieuwe banen vinden, of zelfs creëren (opstart van KMO's - éénmansbedrijfjes, ...). De arbeiders en de vakbonden van de VW fabriek in Vorst geven toe dat veel van die bedrijfjes slechts 1 (hoofd)klant hadden: VW Vorst zelf, en dat die bedrijven in serieus moeilijke papieren komen te zitten na de afslanking/sluiting. Zouden die bedrijfjes dan niet beter worden geholpen door gewoon opnieuw aan het werk te gaan, en niet door een staking van een paar weken uit te roepen? Hoe langer de huidige staking loopt, hoe meer banen worden bedreigd bij die toeleveranciers. Maar dat is natuurlijk het probleem van de vakbond niet, want in KMO's hebben ze sowieso geen voet aan de grond, en dus valt daar niets te rapen. Ze smeren dat wel aan het gezicht van de eerste minister als die zijn banenplan niet heeft kunnen waarmaken ...

Zoals je ziet: er gaat veel verkeerd, en zoals zo dikwijls wordt de zwarte piet doorgeschoven naar de regering. En de regering dat is datgene waar niemand iets mee te maken heeft, waar niemand verantwoording moet tegen afleggen, en dat dient om alles aan de kaak te stellen als het fout gaat.
Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid durven opnemen: vakbonden omdat zij het systeem van de dure loonkost mee in stand houden, en in sommige gevallen zelfs niet terugdeinzen om de productie lam te leggen voor futiliteiten. Politieke partijen moeten ophouden met elkaar met verkiezingsslogans de schuld voor heel het debacle van Renault/VW/Ford in de schoenen te schuiven en daadwerkelijk iets gaan doen (dwz lobbyen bij VW voor het in stand houden van de fabriek), en arbeiders door gewoon terug aan het werk te gaan. Dat is volgens mij hun enige redding, en met die van hun ook die van een paar duizend anderen bij hun leveranciers.