't Is niet omdat ik al geen updates meer gepost heb sinds 7 januari dat ik stilgezeten heb natuurlijk. Alhoewel ik er moet bijzeggen dat ik enkele dagen besteed heb aan de verbouwing omdat er een aantal te plaatsen items die in bestelling stonden, gearriveerd waren en dus afgehaald en geplaatst werden.
Maar ik heb ook voortgedaan aan de Ensign.
Eerst en vooral heb ik eindelijk alle metalen onderdelen onder handen gepakt en dus ofwel gladgeschuurd ofwel (als dit meer werk bleek dan vervanging) integraal vervangen door een scratchbuilt onderdeel. Zo ook voor dit onderdeel dat achter de kuipzetel gemonteerd moet worden (ik denk dat het een soort olietank is).
Ik heb ook werk gemaakt van de kuipzetel zelf. Na het afplakwerk heb ik hem gespoten met Gulfie's Scale Fabric spuitbus (grijs). Na het drogen heb ik de structuur op haar beurt gespoten met desert sand. Ik vind dat de structuur erg goed uitkomt; het is in elk geval wat ik me er van voorgesteld had. Daarna heb ik de Maskol verwijderd en de rest van de (gladde) onderdelen manueel geschilderd met rood en aluminium. Eens dat droog was ben ik begonnen met het aanbrengen van de veiligheidsgordels van Studio27. Je hebt er de keuze tussen rood, zwart of blauw, en tussen de schalen 1/24 of 1/20 wat de gespen betreft. Dat is mooi meegenomen, want dat maakt dat het een erg complete set is waarmee je nagenoeg alle situaties de baas kan. Mijn model moest voorzien worden van blauwe Willans gordels en zo gebeurde het. Ik heb de lengtes van de gordels eens bewust verschillend genomen voor de compositie: de piloot moet ze nog aanpassen aan zijn lengte zeg maar. Ze werden met secondenlijm vastgekleefd aan de kuipzetel op een manier die natuurlijk lijkt, maar waarvoor echt wel wat secondenlijm nodig is om ze in die positie te behouden. Daarna werden de gordels gedrybrusht met de Tamiya weathering masters. Het aluminium moet nog wel wat weathering ontvangen.
Ik ben ook al een dagje aan het worstelen geweest met de decals, die zowat de stijfste en minst goede decals moeten zijn die ik ooit tegengekomen ben. Ondanks heet water, haardroger en rode Daco-decalsetting blijven ze weerbarstig loskomen en silvering vertonen, en dan is dit nog een perfect vlakke ondergrond! Na enkele uurtjes hardnekkig volhouden geven ze uiteindelijk toch toe en kan ik leven met het resultaat. Maar dan moet ik er wel bijzeggen dat ik over de nummer 22 moeten gaan ben met een penseel met matwit, en dat de kader rondom "Valvoline" verdwenen was door de vele manipulaties en dat ik er dus eentje moeten improviseren heb. En daarna zijn er tonnen polish pasta en wax aan te pas gekomen om de lijmsporen te verwijderen. Voordeel van zulke stijve decals is dan weer dat ze niet rap zullen rimpelen of scheuren...
De banden werden gladgeschuurd en de bandensponsors werden erop gespoten dank zij foto-ets sjablonen die ik al eerder gebruikt heb (bij de McLaren M23 bijvoorbeeld). De velgen werden gemonteerd en de wielcenters werden zilver gespoten en in de velgen geplaatst. Er moeten nog wel ventielen aangebracht worden en alles moet nog geweatherd worden.
Het motorblok is nog niet veel veranderd, maar er werd al een begin gemaakt van de detailschildering, en de steun van de achterspoiler werd al zilver gespoten als basiskleur. Meer hierover in een volgende update!
Tot dan!