Nadat Patrick me nieuwe decals met nr 22 bezorgd had en ik mijn 1/43 projecten afgewerkt had, kon ik de draad weer oppikken van de Ensign.
Dus heb ik de ontbrekende decals op de herstelde zijflank gezet, en na droging werd er een mistlaag Gunze Sangyo vernis overheen gespoten. Na 24 uur drogen heb ik er een wet coat vernis over gespoten.
De body werd aan de kant geschoven en de motor werd weer op de werkplank gelegd om verder af te werken. Dus heb ik alle ophangingsonderdelen van de achtertrein aan de versnellingsbak bevestigd en heb ik daarna geprobeerd om de ophanging enigszins uit te lijnen zodat de Ensign later niet "paraplu" gaat staan. Eens dat werkje achter de rug was kon ik de uitlaten monteren. Dank zij de foto-ets beugeltjes van Gulfie kon ik net dat extra beetje detail toevoegen aan de uitlaatspruitstukken wat het verschil maakt. De bevestiging van de uitlaateinden met behulp van een veer komt niet overeen met de referentiefoto's van de Ensign die in mijn bezit zijn, maar daar staat tegenover dat de versie die ik bouw een andere versie is dan die op de referentiefoto's, en dat de gebouwde bevestigingsmethode zeer veelvuldig voorkwam in de jaren '70.
Maar dit is duidelijk geen Tamiya kit. Dat betekent dat je er nooit mag van uit gaan dat alles wat in de bouwbeschrijving aangeduid staat ook past. Dus eens de body droog genoeg was om eens te checken of de motor, met daarop de uitlaten gemonteerd, aan de achterzijde van de body paste kwam ik bedrogen uit: de dikte van het achterste bodywork liet niet toe dat de uitlaten op hun plaats konden zitten zodat de motor niet in zijn zitting geplaatst kon worden. Nu is de resin dikte van bijna 2mm uiteraard ook niet op schaal, dus echt verwonderd moest ik niet zijn. Daarom heb ik de frees ter hand genomen en heb ik het overtollige materiaal weggefreesd zonder het lakwerk te beschadigen. Na een 2de passing bleek dat de rechtse uitlaat nog een beetje te hoog zat, alhoewel ik het maximum weggefreesd had van de body. Dus moest de uitlaat naar beneden: hiervoor moest de oliepomp die onder de uitlaat zit er weer af, moest de pomp een goede 2mm ingekort worden, en daarna kon de uitlaat er opnieuw in gemonteerd worden met dat verschil dat de bovenzijde van de uitlaat een dikke mm lager zat dan voorheen. Een 3de passing toonde me dat de derde keer de spreekwoordelijke goede keer is...
En na de motorperikelen kon ik uiteindelijk de steun van de achterspoiler aanbrengen op de versnellingsbak, waarna ik overal waar ik lijmsporen zag of waar de verf afgesprongen was door het trachten de achterbrug uit te lijnen door plooien en buigen, bijgewerkt heb met verf.
De motor is planmatig klaar, maar ik wil er nog wel wat extra bekabeling op aanbrengen. Daarvoor wacht ik echter tot hij aan de body vast zit, zodat de kabels van de eerste keer naar hun juiste ligging kunnen lopen. Daarna kan ik alles drybrushen: als ik dat nu al doe vrees ik dat door het vele manipuleren de helft van de drybrushing er weer zal afslijten.
Wordt dus vervolgd!