Update!
Onweer, dus tijd voor een stand van zaken. De kas zit ondertussen, naar goede gewoonte, in de remolie. "What's 'kebeurt?' Wel de laag heb ik op een rapke willen doen. Spuitcabine in't gang, buske schudden, en spuiten. Alles prima, maar aangezien ik de cabine geen tijd gegeven had om het nodige stof te elimeren, de kas dus vol met stof. Niet getreurd, zaakje laten drogen en opschuren en dan die 2de laag er alsnog op. Toeme toch, geen TS-17 meer in huis. Och ja, dan zet ik er wel een laagje "wat anders" overheen. TS-30 Silver leaf bijvoorbeeld. Eens zien wat dat geeft. Laag ging perfect, maar die kleur past dus totaal niet op een auto. Gewoon nog lelijker dan de nacht... Oliebad dus.
Maar, niet stilgezeten. Het chassis onder handen genomen. Ik heb de kleurenindicaties aan mijn spreekwoordelijke gummies gelapt, want wie ooit al eens onder een oliesmeerbrug heeft gestaan om zijn auto te bekijken, weet dat alles daar gewoon mat zwart ziet na enkele kilometers gereden te hebben. Dus mat zwart als basislaag gelegd om dan met schakeringen in bruin, bruin/grijs gemengd en grijs verder de nodige dieptes en verweringen aangebracht. Noteer dat de enige borstel die aan het ganse chassis te pas gekomen is, die van de Tamiya wheateringssetjes was. De rest is allemaal gepoten.
Voor 'de'n tablo', oftewel het dashboard, heb ik blindelings de kleurinstructies gevolgd. Eens kijken wat dat als eindresultaat gaat geven voor het ganse interieur. Aangename verrassing was overigens het gebruik van Tamiya acryl verf hiervoor (voor mij een eerste keer). Na ongeveer een uurtje kan je beginnen met de afwerking. Nice!
Voilą, nu weer wat 'Hunting High and Low' zie.
Oh ja, dat onweer (crying in the rain), net zoals de hunting, zijn nummers van a-ha... achtergrond cd-tje... bij het foto's maken...
