Bart en ikzelf namen zaterdag deel aan de 2° OCMB Duvelrit. Dat Duvel een zwaar bier is, wist ik al. Wat hadden het (aan de naam) kunnen verwachten : ook de rit werd straffe kost !!!
Sommigen onder ons beschikten over "oude" informatie en hadden dan al moeite om de juiste plaats van inschrijving te vinden. GSM's doen wonderen en uiteindelijk geraakte iedereen ter plaatse.
Alvorens naar de echte start te rijden moest er een verbindingsrit gereden worden. Voor de start werd er al mee gelachen : het zou straf zijn om op deze verbindingsrit al verkeerd te rijden. Nooit te snel lachen want we hadden, uiteraard door een interpretatiefout, alle moeite van de wereld om tijdig de start te bereiken.
Van bij de start liep het voor ons mis. De eerste drie nota's stonden niet in volgorde getekend (volstrekt reglementair) en dat hadden we niet gezien. Een kwartier zoeken om uiteindelijk te gokken en vanaf en nota die we herkenden vertrokken. We waren echter niet de enigen
15 minuten inhalen op een rit van ongeveer 40 kilometer is niet makkelijk en daarom bekommerden we ons al lang niet meer om de tijd maar legden de nadruk op het lezen van de nota's en het vinden van de controleborden. In het eerste deel liep het echt moeilijk en op sommige momenten was het zelfs niet meer plezant. Totdat we weer goed op dreef kwamen en de geleden ellende konden vergeten. Net op tijd toegekomen aan de finish van het eerste deel. Snel wat drinken en onze ervaringen delen met de andere Paddock teams en we konden weer op stap voor het tweede deel.
Al van bij de start fout. "Daar gaan we weer !!!" Terug naar de start rijden, samen met de navigator de kaart eens bestuderen, een nieuwe poging wagen, was de boodschap. Opnieuw de nadruk leggen op het lezen van de kaart en bolleke pijl. Op den duur ga je overal een valstrik zoeken. Je denkt ze te vinden en toch trap je er met open ogen in. Als je nadien de uitleg hoort is het echter zeer logisch. Opnieuw ging het gaandeweg beter en behaalden we net op tijd de finish van het tweede deel.
Bij aankomst van het tweede deel, hing de uitslag van het eerste deel al uit. Groot was onze verwondering dat we slechts 60 strafpunten hadden en op een 6° plaats stonden. We hadden slechter verwacht. Ook toen de uitslag van het tweede deel en de einduitslag geafficheerd werd waren we verwonderd. We hadden het al bij al nog niet zo slecht gedaan.
Wat mij betreft is deze Duvelrit een zeer moeilijke rit. Ook de wegen die moeten bereden worden in de buurt van Steenhuffel zijn zeer mooi. Enig nadeel is dat de rit 's avonds is. Je kan niet genieten van de mooie omgeving, om de eenvoudige reden dat je er niets van ziet. Met een lage, getunede wagen of sommige claasics moet je er ook niet aankomen. Ik raakte zelfs op sommige momenten de grond met de karterbeschermer. We gaan het niet aan ons hart laten komen. Wat mij betreft, zien ze mij er nog terug....
Voor dit seizoen rijd ik, samen met A.J. nog de Titanicrit in Kasterlee (voor mij de eerste keer als navigator, ik ben eens benieuwd) en plannen Werner en ik een deelname aan de Memorial Gilbert Stapelaere... (Zie andere threads...)
C U