1 - 0
Maar er zijn verzachtende omstandigheden ...
In de periode van net voor de uitgesneeuwde 2005 tot een drietal weken geleden volgde ik bij Syntra-Mollem een cursus Auto-electriciteit voor oldtimers".
Ik had hier reeds de module "Automechanica voor oldtimers" gevolgd en deze was toch goed te noemen voor de 10 weken looptijd.
Spijtig genoeg bleek de elec-cursus van een ander en heel wat minder kaliber.
Een korte samenvatting ter illustratie ... (10 zaterdagen van 3 uren)
Zo goed als 3 volledige lesdagen werden door 3 verschillende leraars gevuld met gepalaber over de batterij. Praktijk (wat hoog in het vaandel staat van deze cursussen) bleef beperkt tot het uitmeten van batterijen en het verslepen van een motortester. Het Renaultje met problemen werd uiteindelijk door twee leraars uitgemeten NA de lesuren ...
1 dag ging verloren aan de welbekende sneeuw in november.
1 inhaaldag werd gevuld met het prutsen aan een Renaultmotor waarop de helft ontbrak of van een ander model was.
Na een "licht" protest werden dynamo en alternator bekeken. Praktijk bleef beperkt tot het bespreken wat je in de praktijk kan uitmeten ...
Nog een inhaal (of noem het verontschuldigingsles) les werd dan wel doorgebracht in het atelier met het afstellen van een oude Escort en metingen met de al vernoemde motortester.
In de voorlaatste les kregen we op onze vraag ook het lezen van een plan (ik dacht dat je eerst moest leren stappen voor dat je een marathon loopt).
Praktisch bleef dit beperkt tot het volgen van twee draden op een schema.
Samengevat was de hele cursus rommelig, een continu gespring van de-hak-op-de-tak, steeds verwisselende leraars, een warboel waar geen lijn in te trekken valt.
Normaal was een deel van de cursus praktijk in het werken met de multimeter en het opzoeken van defecten. Ik heb dit niet vernoemd omdat we er ook de ballen van gezien hebben.
Nu zit ik dus met mijn testertje tussen een wirwar van draden, te proberen uit te vinden wat er mis is.
Maar hey, ik kan dan toch mijn batterij uitmeten !