Inderdaad Pascal, hier zijn we ermee ...
Het is voor ons een dag geworden van vallen en weer opstaan. Ontdekken dat je beter het reglement nog eens gelezen had, en dat je ook afhankelijk bent van een auto.
Deel 1
Onze start was goed, heel snel ontdekten we het truukje met de pleintjes. We zagen er rond ons een heel pak die gewoon de pleintjes voorbij reden terwijl dat wij toch wat lettertjes opraapten. Hadden we het reglement gelezen, we hadden ook geweten wat de bedoeling was van de RT.
Klein eerste probleem, de dagteller die 's morgens nog perfect werkte, bleek de geest gegeven te hebben. Niet de eerste keer ... op gevoel dan maar. Iets voor het einde van de eerste RT, bleek het gepiep van remmen , niet van de Landrover achter ons te komen, maar van een vastgelopen rechter achterrem. Laten afkoelen, door de tijdscontrole, weer een fout, we hadden er eerst moeten doorrijden. Achter de hoek bleek een Renault garage, waar enkele gasten zo vriendelijk waren de 914 op de put te zetten, en na wat prutswerk verbeterde de situatie, maar was ze niet gedaan. Op de visgraat gingen wij dan nog eens volledig de mist in. Wij blijkbaar niet alleen, rond ons draaiden nog verschillende wagens rondjes.
In de Top Hat bleek ons probleem reeds bekend. Koffietje en wat eten brachten ons natuurlijk te laat op weg voor deel twee.
Deel 2
Goed kunnen doorrijden, nog altijd zonder dagteller. Wel moeten rondrijden op de pijlenrit omdat een boer zijn bieten aan het binnenhalen was. Op alle stempelcontroles bleek onze situatie ondertussen bekend. Mijn co kreeg in het donker meer en meer problemen met het lezen van de kaarten en de 914 besloot ook geen groot licht meer ter beschikking te stellen. Toch bij Real geraakt en vlot op weg voor deel drie ...
Deel 3
Het heeft enkele minuten geduurd, maar we ontdekten toch dat onze bladen aan elkaar plakten, rijden maar. Op het eerste kaartdeel stuurde mijn co ons volledig de bossen in. Stukje overgeslagen tot pijltje-bolletje. Tweede kaartdeel, in de buurt van Domein Puyenbroeck, weer volledig de mist in. Mijn co slaagde er niet meer in, de kaart op een deftige manier te lezen.
Maar de grote klapper moest nog komen ...
Met de kaart op het stuur heb ik ons terug op het begin van pijltje-bolleke gezet ... we moesten Hulst halen ...
En dan ... straat links op 500 meter ... vlak voor een onbewaakte spoorwegovergang lag inderdaad een wegje, genomen, altijd rechtdoor, en pikkedonker, grote bocht naar links ... en geen weg meer ... enkel velden en ... de 914 vast op zijn bodemplaat.
We hebben geduwd en getrokken, stokken onder de wielen gestoken, tot ik na veel vooruit en achteruit en 45' later, de 914 terug op vaste bodem kon zetten. Ik was er van overtuigd dat mijn garagist reeds een nieuwe aansluiting gestoken had voor mijn achteruitrijlichten, deze lag dus nog steeds in de deur. Ik moest dus keren op een wegje van amper 2 meter breed. Gelukkig vonden we een poortje met een kleine oprit en na veel vooruit en achteruit geraakte we er uit. Wij waren dus wel besmeurd, en met nog een aantal bladen te gaan en een gigantische achterstand, hebben we dan maar opgegeven.
Maar we komen terug, met herstelde remmen, verstralers en een tripmeter. En natuurlijk, proper schoenen ! We hebben ons heel goed geamuseerd. In het tweede deel samen met een Frogeye-team dat niet wou dat we achter hen reden. Zij hebben ons ook geholpen om onze voorruit terug proper te krijgen. Waarvoor nogmaals onze dank !