Dan de voorvork.
Per definitie zijn dit ingewikkelde constructies. Het principe van telescopische vorkpoten kenden ze toen nog niet (of tenminste niet in deze toepassing op een motorvork) en er werd duchtig geëxperimenteerd met allerhande wiegende en geveerde bedoeningen.
Op deze motor hebben ze het vrij simpel gehouden. Twee zijwaarts gemonteerde frictiedempers zorgden ervoor dat een achterwaarts gemonteerde stang het voorwiel op en neer kon laten bewegen.
Dit zijn de onderdelen die moeten worden gemonteerd:
En dat is het uiteindelijk geworden, op enkele boutjes en afwerkingen na, maar die komen er nog bij eens alles aan het kader wordt gezet.
