Nabeschouwing Daikin Racing Team/Belcar Masters

[P De Sonville]

Mediagroup Van Dyck Belcar
Belcar Masters


Slotmanche eindigt in mineur


Ondanks de financiële en fysieke inspanningen die het team van Van de Velde Motors deed, konden Alexandra Van de Velde en Stephanie Boden het seizoen niet in schoonheid afsluiten.
De verwachtingen waren nochthans hooggespannen. Het seizoen begon veel-belovend en de Daikin-meiden mochten zelfs éénmaal het podium betreden.
Een eindklassering binnen de top3 in TA (Toerisme +3000cc) was geen utopie voor de drie amazones, Alexandra Van de Velde, Stephanie Boden en Kelly Jamers, die gedurende het seizoen de BMW M3 E46 bemanden.
Maar sinds de 24 Uren van Zolder liep het mis. Tijdens de etmaalrace ging de motor naar de eeuwige jachtvelden. Tijdens de volgende ontmoeting in Francorchamps ging Alexandra uitgebreid in de kreukels na een klapband, terwijl afgelopen weekend de achterbrug van de Beierse bolide er de brui aan gaf.

“Het is even balen, maar dat hoort nu eenmaal bij een mechanische sport”, relativeert Christian Van de Velde de feiten. “We hebben kosten noch moeite gespaard om steeds competitief voor de dag te komen, maar het werd een pechjaar. Maar volgend jaar komen we terug, zoveel is zeker”

Ook Alexandra bleek na de race onder de indruk van de feiten. Ondanks een motor die minder sterk is dan deze bij de seizoensaanvang, kon Stephanie Boden op nieuwe banden toch nog een 1’47”9 op de tabellen zetten.
“Tijdens de warm-up kreeg ik plots af te rekenen met een kloppend geluid achteraan”, verduidelijkt Alexandra de situatie. “Het kon door de mekaniekers niet achterhaald worden. Ondanks het feit dat ik na de start direct in het goede ritme zat, verloor ik in de 5de ronde alle tractie op de achterwielen. Resultaat: defecte achterbrug”.




Mini Cooper Challenge


“In de Mini Cooper Challenge ging het ook niet zoals verhoopt.
Tijdens de kwalificaties voelde ik dat de motor niet het volle pond gaf. Ik werd voorbijgereden door piloten die ik normaliter probleemloos voorblijf.
Ik moest me tevreden stellen met een chrono van 2’ rond, terwijl ik voelde dat een dikke 1’58” mogelijk was. Tijdens de wedstrijd zelf kon ik oprukken tot de 15de plaats. Gedurende de 2de heat kon ik nog een viertal plaatsen goedmaken, maar op het moment dat ik in 11de stelling toefde nam ik in de chicane een bandenstapel mee en het avontuur was over. Ik had gedacht dat ik mijn 10de plaats in de tussenstand nog kon verbeteren. De wilskracht en de vechtlust was aanwezig, maar het materiaal was niet in optima forma.
Volgend seizoen worden de Mini’s sneller en krachtiger en ik ben ervan overtuigd dat dit me een stuk beter zal liggen”.

“Mijn dank gaat uiteraard uit naar het ganse team en de mensen van Daikin die me het ganse seizoen zijn blijven steunen. Hopelijk kunnen we volgend jaar een vervolg breien aan deze positieve samenwerking”, besluit Alexandra Van de Velde.