Review 12 Hours of Spa BTCS: Surinx Racing

[P De Sonville]

Euforie en ontgoocheling bij Surinx Racing

Euforie en ontgoocheling binnen het kamp van Surinx Racing na de BTCS 12 Hours of Spa dat afgelopen weekend werd verreden.

Het trio Van Rompay/Daerden/De Beil reden in de Klasse T1 een probleemloze wedstrijd en pakten na 3, 6 en 12 uren wedstrijd de volle puntenpot. De kleine voorsprong die Van Rompay en Daerden met de Honda Civic tijdens de wedstrijden in Zolder en Dijon hadden opgebouwd tegenover de Peugeot van Gits/Cloet hebben ze zodoende verder kunnen uitspitten. Tijdens de tweede seizoenshelft kan het team uit Diepenbeek de kat uit de boom kijken.
“We hebben inderdaad een mooie wedstrijd achter de rug in de Klasse T1 en Serge De Beil deed een prima job als derde piloot”, beaamt teambaas Geert Surinx. “Maar ik zal maar victorie kraaien als de titel binnen bereik is. Vorig seizoen gingen we ook onderuit in het zicht van de finish na een gans seizoen aan de leiding te hebben gestaan”.

Ontgoocheling was er in het kamp van de Honda Civic in Klasse T2. Bij Surinx Racing hadden ze nochtans kosten noch moeite gespaard om de mislukte seizoenstart nog recht te zetten. Er werd een versnellingsbak gemonteerd met lange verhoudingen voor deze race rond de klok. Daardoor was de Civic iets trager maar véél betrouwbaarder. Ook een nieuwe motor, ophanging, wielen, enz. werden gemonteerd. Vaste pionnen Erik Bruynoghe en Wim De Graef kregen versterking van Rudy Michiels. Maar van een echte versterking kunnen we hier niet spreken, want Michiels ging reeds tijdens de eerste relais letterlijk door de knieën. Maar er was méér aan de hand. Ondanks het feit dat Erik Bruynoghe tijdens de wedstrijd de 5de chrono neerzette op 26 wagens in Klasse T2 konden ze geen vuist maken tegen de concurrentie.

“Tijdens de trainingen hebben we niets geforceerd om het materiaal te sparen”, gaat Geert verder. “Met de lange verhoudingen verliezen we een tweetal seconden, maar is de wagen wel véél betrouwbaarder tijdens een race over 12 uren. Tijdens de start in de regen was er geen vuiltje aan de lucht en lag de wagen goed op de baan. Desondanks ging Michiels van de baan en beschadigde een velg. Dit was meteen het begin van onze lijdensweg. Vervolgens braken de wielbouten en moesten we de remschijven vervangen. Ook had de wagen een overstuurd karakter omdat de Michelins maar niet op temperatuur kwamen. Door het monteren van zachtere rubbers was dit probleem opgelost. Ook klaagden Rudy en Wim over trillingen in de wagen. Méér dan waarschijnlijk te wijten aan de sortie van Michiels in het begin van de wedstrijd. We hebben constant naar oplossingen gezocht en zéér veel tijd verloren. Op een bepaald moment stond de wagen terug perfect, maar ondertussen was het kalf reeds verdronken en het had geen zin meer om nog verder te rijden. We hebben de wagen enkele uren voor de finish binnen gezet om dan op het einde van de wedstrijd nog even buiten te rijden en te finishen”.
“We zijn er ons van bewust dat het kampioenschap in de Klasse T2 over is. Maar we gaan zeker tijdens de tweede helft van het seizoen nog van ons laten spreken. We hebben het materiaal om vooraan mee te draaien en ik ben het ook verschuldigd aan al de mensen die zich belangeloos inzetten voor team. Zonder hen zou ik niet op dit niveau kunnen werken”.