Yamaha Scooter Beluga 80cc - 1981 - Tamiya - 1/12

[Sennake]

Voor de eerste keer dit jaar ga ik weer eens een tweewieler bouwen. Ik wou een project dat niet al te lang duurt, dat niet te ingewikkeld is, en toch plezant om te bouwen. Mijn keuze viel op deze Yamaha Beluga, een oude Tamiya kit (nr 14005!) die ik ooit kocht om een wel heel speciale reden: het was namelijk de enige Tamiya kit uit de reeks 1/12 moto's waarvan ik geen box-art foto vond op het internet, wat zeer ambetant was omdat ik op mijn website alle foto's wou afficheren, zowel van de gebouwde kit als van de doos. Dus dacht ik: "Awel, dan KOPEN we toch gewoon die kit?" En zo geschiedde: op Ebay voor een paar euro eentje op de kop kunnen tikken, en nadat de doos hier toekwam legde ik ze op de scanner en ik had mijn boxart-foto.



En nu ga ik deze scooter dus ineen steken. De kit bestaat uit een kleine 40 onderdelen, verdeeld over 4 raampjes:

Raam A met de bodyparts:



Raam B met het chassis en motoronderdelen (over de rode pijlen zodadelijk meer):



Raam C met de velgen en andere onderdelen die reeds mat zilver gespoten zijn door Tamiya:



en Raam D met de doorzichtige onderdelen. Daarnaast zijn er nog de rubberen banden en het decalvelletje, wat kabel en de polycaps.



Alhoewel ik van plan ben om deze scooter niet te onderwerpen aan een intensieve ombouw of superdetaillering, kan ik het toch niet over mijn hart krijgen om OOB te bouwen (van die ziekte hebben er hier nog een paar last; dat zal besmettelijk zijn zeker?) Zo heb ik al gezien dat het chassis aan raam B in 1 stuk gegoten is aan het motorblok, dat normaal gezien kan bewegen rond een as en via de vering vastzit aan de zadelsteun (zie rode pijl op raam B). De schokdemper van de kit is ook in één keer meegegoten aan het chassis en dat maakt een goede schuurjob erg moeilijk, om van het spuiten nog maar te zwijgen. Daar ga ik dus iets aan doen. Ook de steun van de scooter is verkeerd en te eenvoudig uitgevoerd. Ik gebruik de boxart van de kit als referentie, omdat ik niet veel goede foto's van deze scooter gevonden heb op het net, maar desondanks is deze boxart een zeer goed informatiebron. De steun moet dus een beetje uitgebreid worden met wat extra verstevigingen en een veer (zie rode pijl op raam B). De spiegelsteunen zijn ook te dik en missen wat detail aan de voet waar ze op het stuur zitten (zie rode pijl op raam B). Dunnere metalen steunen en een regelvijs onderaan zullen hier soelaas brengen.

De volgende foto die je te zien krijgt is het logisch vervolg van het verhaal: de bodyparts zijn gespoten in het wit. De 3 kleuren waarin je deze scooter kon krijgen waren wit, rood of lichtblauw. Rode moto's heb ik al in overvloed staan, lichtblauw stond me niet zo erg aan dus werd het wit. Of had ik hier eerst wat suggesties vanuit de groep moeten vragen? Tedju, vergeten

Nu, het is allemaal niet zo rap gegaan als dat je dit leest. Ik wou eens testen of ik de onderdelen kon spuiten met Motip autolak (waarom blijf ik ook niet bij mijn getrouwe en beproefde systeem?) dus ikke naar de winkel achter een bus witte primer, een bus witte lak en een bus vernis. De primer ging goed en droogde enorm snel. Een dag later zette ik 's morgens de witte laklaag die ook al even verbazend snel droogde en tegen de avond helemaal droog was, maar er wel mat uitzag. "Geen probleem" dacht ik, "we zetten er een laagje vernis overheen"... Dat deed ik dus ook, en voor het slapen gaan was er geen vuiltje aan de lucht. De volgende dag echter kreeg ik in het oog dat sommige onderdelen hetzelfde effect ondergaan hadden als de Caterham van Dominique: allemaal rimpeltjes in de lak! Geen gezicht dus, en ik wou de boel al in de remolie gooien toen ik opeens dacht aan de tip van Nismo: Revell Airbrush Cleaner. Ik deed een beetje van dat spul in een potje en begon met een penseel over een gespoten onderdeel te wrijven. En ja hoor, de verf begon op te lossen en het plastic werd niet aangetast. Voor alle zekerheid had ik er nog een bakje met white spirit naastgezet waarin ik af en toe het onderdeel kon "afspoelen" zodat de cleaner niet te lang kon inwerken op dezelfde plaats, en op een uurtje waren al mijn gespoten onderdelen terug proper afgekuiste plastic delen zonder een spatje verf. Eentje om te onthouden dus!

Daarna heb ik veiligheidshalve besloten om terug te grijpen naar de methode die me het best ligt en me vertrouwd is: Tamiya spuitbusjes dus. Na de primerlaag heb ik dus 24 uur gewacht, dan een eerste mistlaag witte lak gezet, en nog eens 24 uur later de 2e wet coat. Na nog eens 24 uur drogen heb ik dan deze foto genomen.

[Sennake]

Tijd om eens wat aandacht te besteden aan de details. Zoals gezegd ligt het niet in mijn bedoeling om een superdetaillering uit te voeren, maar de kleine details die zichtbaar blijven maken dikwijls het verschil uit tussen een kit die er als speelgoed uitziet en een kit die er als een replica van het origineel uitziet. Ik had namelijk in mijn zoektocht naar referentiefoto's een site gevonden van een collega modelbouwer die deze scooter ooit gebouwd heeft, en als ik naar de foto's keek stelde ik me de vraag: wat zijn nu de details die erop duiden dat dit maar een schaalmodel is? Met die vraag indachtig ben ik begonnen details toe te voegen aan mijn eigen Yamaha.

Ik ben begonnen met het voorwiel. De stelschroef vooraan is in de kit gewoon een rond pinnetje zonder enig detail. Dat heb ik weggesneden en vervangen door een mish-mash boutje (zie detail 1 op de foto). Verder heb ik de kabel die in de kit zat weggegooid en vervangen door een dunner exemplaar, en er een tweede kabel aan toegevoegd zoals ook te bespeuren is op de boxart. Ik veronderstel dat het hier gaat om een remkabel en een kabel voor de snelheidsmeter. Beide kabels werden aan de voet ook voorzien van een koppelingsstuk uit de mish-mash doos (zie detail 2 op de foto). Tenslotte heb ik van wat ijzerdraad een beugeltje vervaardigd die deze kabels geleidt zodat ze niet tussen de wielen verzeild kunnen geraken (zie detail 3 op de foto). Allemaal kleine prutsen, die echter het geheel een veel meer realistische indruk geven.



De motorsteun dan. Op de boxart bemerk ik meer verstevigingsstangen dan dat het onderdeel bezit, en bovendien is het onmogelijk om de gietnaad weg te schuren van het (veel te dikke) boogje ter hoogte van detail 1 op de foto. Ik snij het dus weg, en vervang het door Evergreen plastic rod met de juiste diameter, boor een gaatje door de verticale steun en trek de plastic rod erdoor om bovenaan verbonden te worden met de steunbeugel (detail 2 op de foto). Daarna boor ik 2 gaatjes aan de andere zijde, kleef er mish-mash boutjes in, draai wat ijzerdraad om een dun boortje om een veer te vormen, en bevestig ze aan de 2 boutjes (zie detail 3 van de foto).



We zijn goed op dreef, dus gaan we door. Het motorblok, dat aan het chassis vastgegoten zit, snij ik los aan het scharnierpunt en in de plaats boor ik een gaatje waarin een klein schroefje bevestigd kan worden dat toelaat dat het blok ook daadwerkelijk scharniert (zie detail 1). Daarna snij ik de plastic schokdemper weg na de juiste lengte opgemeten te hebben, en vervaardig ik een nieuwe met wat aluminium buis en messing draad die ik weer om een staafje draai om een veer te bekomen (zie detail 2). Niet alleen ziet dit er nu veel beter uit, het zal bovendien ook veel gemakkelijker zijn om alles mooi te schilderen! Rechts bovenaan zie je ook nog een soort gleuf die ik uitgevijld heb. Die zal toelaten dat ik de motorbekleding gemakkelijk op zijn plaats kan schuiven zonder gevaar voor beschadiging van de lijmnaad. Ik had namelijk op de site van mijn collega-modelbouwer gelezen dat het systeem zoals Tamiya voorziet, zijnde het afdekken van de motor met 2 kappen links en recht middels een polycap, niet correct is omdat je dan een naad blijft zien waar de kappen tegen elkaar komen. In werkelijkheid is dit één grote kap die je kan afnemen om aan de motor te werken en zie je op geen enkele foto een naad lopen. Om aan dit euvel te verhelpen had Evan (want zo heet die meneer) de kappen aan elkaar gekleefd zodat hij de naad kon wegschuren en alles mooi egaal kon in de lak zetten. De verbindingspinnen die dienen om de kappen in de polycaps te duwen zijn echter zodanig lang dat hij bij het monteren van de achterste bekleding de lijmnaad kraakte omdat hij genoodzaakt was om de kap wijd open te sperren teneinde de bevestigingspinnen op hun plaats te krijgen. (Dit staat allemaal te lezen op zijn site). Nu, dit was niet in dovemansoren gezegd natuurlijk. Ik heb dus de bevestigingspinnen serieus ingekort, maar nog kreeg ik de kap niet moeiteloos op zijn plaats geschoven. Nog meer materiaal wegnemen zou ertoe leiden dat de kap niet meet inklikte, dus heb ik de hierboven vermelde gleuven gevijld om de pinnen toe te laten om op hun plaats te komen zitten (zie detail 3).



De spiegelsteunen werden weggesneden en afgemeten met ijzerdraad. Daarna heb ik de nieuwe steunen aan de spiegels gekleefd en onderaan een mish-mash stelschroef voorzien. Daaronder zit nog een stukje van de originele steun die ik bevestigd heb om de originele gaten in het stuur te kunnen gebruiken. De lengte van de plastic steun is zo uitgemeten dat de stelschroef exact ter hoogte van het stuur zal zitten en dat je de plastic steun niet meer ziet. Op de foto krijg je op die manier ook een idee van het verschil in diameter. Nu zou het kunnen dat de ijzerdraad misschien net iets té dun is, maar er moet dan ook nog primer overheen gezet worden, en enkele lagen lak, wat de diameter al gevoelig verhoogt. Daarmee heb ik trachten rekening te houden.



Hetzelfde geldt voor de extra steuntjes die ik voorzien heb op de achterkant van de motorbekleding. De kit voorziet hier niet in; de bagagedrager hangt gewoon in de lucht achteraan als je hem bouwt volgens plan. Op de boxart kan je echter zien dat er steuntjes zitten onder de bagagedrager en dus heb ik die vervaardigd met ijzerdraad (die dezelfde diameter heeft als die van de spiegels). Omdat ik wist dat ik ze nog moest meespuiten heb ik een iets dunnere diameter gekozen en op de foto zie je dat ze inderdaad al ferm aangedikt zijn nu ze gelakt zijn. Als ik ze geschilderd zal hebben met zilver, zullen ze de gewenste diameter hebben (zie detail 2). De naad waarover we het hierboven hadden en die ik weggewerkt heb, zat ter hoogte van detail 1 op de foto. Je kan er ook de ingekorte bevestigingspinnen zien.



Wordt vervolgd!

[vinnie]

pffffffffffffffff is dit nu OOB bouwen? amaai weeral een mega model in wording en eens iets anders.Hoe doe je het toch om telkens dat ietsje meer te doen.Alvast veel succes ermee en zal hem met argusogen blijven volgen.Die mish mash is toch iets super waar halen jullie dit nu eigenlijk.

[Sennake]

Originally Posted by vinnie

Die mish mash is toch iets super waar halen jullie dit nu eigenlijk.

Tot nu toe heb ik dat altijd gekocht op de modelbouwbeurs in Dortmund, maar die mannen die dat daar verkopen hebben ook een internetwinkel:

Knupfershop

Ga daar maar eens kijken en laat u maar eens goed gaan

[Sennake]

Ondertussen heb ik de scooter afgewerkt. Maar vooraleer de foto's van het afgewerkte model te gaan bekijken, stel ik voor dat je eerst nog een kijkje neemt naar de foto's van enkele details die ik hier en daar aangepast heb, want hierna wordt de achterste koetswerkbekleding op haar plaats gebracht en kunnen we de details niet meer (zo goed) zien.

Zo werd de eerder vermelde gescratchbuilte schokdemper in de juiste kleuren gespoten, net als de van details voorziene steun. De motor werd van een wash voorzien en de zwarte onderdelen werden lichtjes gedrybrusht om ze wat duidelijker te laten uitkomen.



Het voorwiel had ik al eerder getoond, maar nu zit het op zijn plaats en heb ik er nog een ventiel aan toegevoegd.



De voorste koetswerkbekleding werd niet extra gedetailleerd, maar ik heb wel extra aandacht besteed aan de lak: tenslotte maakt de afwerking van het schilderwerk een groot deel uit van de scooter. Ik heb ook het Beluga-logo bekleed met BMF en de koelsleuven werden ingekleurd met zwarte olieverf. De koplamp werd wel voorzien van een ampoule door middel van een kopspeld. De metalen steunen van de spiegels zijn ook nog net te zien op de foto.



Aan de rechterzijde van de motor is weinig te melden, behalve dat je hier het ventiel kan bemerken dat ik van een mishmash onderdeel gemaakt heb. Voor de rest werd hier niets aangepast of veranderd; alleen een drybrushing zorgt hier voor een beetje accentuatie van de zwarte details.



Het stuur wordt grotendeels gedomindeerd door het grote dashbord, die uit 1 decal bestaat. Omdat dit in werkelijkheid afgedekt is met plexiglas heb ik dit gesimuleerd met een laagje 2K epoxylijm. De spiegels werden bekleed met zelfklevende chroomfolie. Na het zien van deze foto heb ik trouwens de folie die nog niet perfect tegen de spiegelvlakken aangedrukt zat, beter gepositioneerd. De matzwarte handvatten en de bedieningsknoppen kregen ook een lichte drybrushing.

[Dominique]

Strak gewerkt, en snél!!
Het model profiteert echt van de verbeteringen die je hebt aangebracht. Me dunkt dat ze wel nodig waren om het model een wat realistische aanblik te geven.
Niettemin dat je op de vorige meeting zei dat het jouw versie van de foute kit was, is dit toch een modelletje dat zeker in de vitrine mag! Leuk!