![]() |
|
#31
|
||||
|
||||
OK, ff wat commentaar geven (ik ga wel niet quoten, is teveel werk)
Over de vgl met het wielrennen: de helpers van Armstrong worden goed betaald, net hetzelfde als dat Barrichello en vroeger Irvine goed betaald kregen om Schumacher voor te laten. Over dat van McLaren 1989: als alles al zeker is zullen ze bij Ferrari ook wel strijd leveren, maar zolang beide titels niet zeker zijn, zullen teamorders plaatsvinden. Stel je voor dat Schumacher met 50 punten voorsprong staat en hij plotseling iets voorheeft zoals in 99 (of cfr Niki Lauda in 1976). Dan lopen ze mss het kampioenschap mis doordat RB één keer MS niet heeft voorgelaten. Dat zou pas een ramp zijn voor de Scuderia. En zoals Macchiavelli al zei: Het doel heiligt de middelen. |
#32
|
||||
|
||||
Quote:
![]()
__________________
***You can’t make any noise above the 90 decibels, So welcome in the land of silence friends The Kids- Bloody Belgium*** ![]() |
#33
|
||||
|
||||
Quote:
Quote:
Bij McLaren was Senna de baas. Maar omdat het achter gesloten deuren gebeurde, zoals altijd bij McLaren, kwam er amper commentaar op. Volg de massa ![]() |
#34
|
||||
|
||||
Hoewel ik een Prost-fan ben, denk ik toch dat je dit met een korrel zout moet nemen.
|
#35
|
||||
|
||||
Senna kreeg misschien een voorkeursbehandeling, maar desalniettemin klopt alles wat ik zei : ze mochten er allebei voor gaan, er waren geen teamorders (alleen een gentlemens agreement dat maar 1 koers standgehouden heeft en waar het team niets mee te maken had), er was elke race spanning, en McLaren haalde zowel de constructeurstitel als de wereldkampioen binnen. En dat Senna en Prost elkaars bloed wel konden drinken heb ik trouwens ook gezegd.
En wat maakt de interne keuken uit voor de toeschouwer? Als alle races spannend zijn en geen schertsvertoningen, zelfs zo spannend dat beide piloten bereid zijn om elkaar eraf te rijden, dan heeft de toeschouwer toch niets om over te klagen? En als je als team weet dat ondanks of misschien wel dank zij de rivaliteit van 2 grote piloten, beide titels behaald worden, is er toch ook niets aan de hand? Weet je waar het verschil ligt? Bij McLaren hebben ze in 1989 een beredeneerd risico genomen door beide piloten hun gang te laten gaan; het risico bestond erin dat de titel zou verloren gaan door de stommiteiten van 2 rivalen die elkaar niets gunnen. Maar zo stom waren Senna en Prost nu ook weer niet en alles werd gehaald met als kers op de taart een overwinning in 15 van de 16 races. Dat risico willen ze bij Ferrari niet nemen. Ok, kan ik inkomen. Maar ze dekken zich dubbel : eerst wordt er naast Schumacher geen piloot geduld die hem zou kunnen bedreigen, en dan nog moet die piloot Schumacher altijd laten voorgaan totdat de titel voor 100% zeker binnen is. Kijk, als ze nu nog 1 van de 2 veiligheden zouden inbouwen zou het nog enigszins aanvaardbaar zijn : ofwel zet je naast Schumacher iemand die hem kan bedreigen maar hanteer je teamorders, ofwel zoek je een 2e piloot die geen bedreiging vormt, maar laat die jongen dan ook zijn gang gaan als hij eens aan de leiding rijdt. Het was zo zielig als Barrichello eens vooraan reed met ocharme een handvol puntjes achter zijn naam, dat hij dan ook nog eens grootmeester Schumacher moest voorlaten omdat de titel nog niet mathematisch zeker was. Zo'n dingen maken de Scuderia voor veel mensen onsymphatiek en ruiken erg naar koersvervalsing. Wil dat zeggen dat andere teams nooit teamorders hanteren? Natuurlijk niet. Maar niet systematisch om toch maar 100% zekerheid te hebben over die titel... Alleen als het het echt op aankwam. Daar ligt het essentiëel verschil. |
#36
|
||||
|
||||
Vorr Ferrari zelf kwam het er zeker op aan. Ze stonden al rond de 20 jaar droog qua wereldtitels. Voor een team als Ferrari is dat al heel wat. Daar wilden ze koste wat het kost verandering in brengen. Ik kan dat best begrijpen, maar eenmaal je enkele titels hebt, laat ze dan desnoods terug tegen mekaar strijden.
Op dat vlak moesten ze maar terugkeren naar het beleid van Enzo. Het zorgde voor meer ruzie binnen het team, maar de piloten mochten met mekaar strijden tot er een mathematisch uitgeschakeld was. |
#37
|
||||
|
||||
Quote:
Dus komen vertellen dat je niet op Irvine en Barichello kon rekenen en dus Schumi de volledige steun kreeg is een verdraaing van de feiten. Hij werd en wordt nog steeds contractueel beschermt. Punt uit. En Ferrari heeft niet een icoon gecreeërd, dat heeft in de eerste plaats Weber gedaan. De rest Todt en de zijnen hebben meegeholpen, maar zijn zeker niet de oorzaak. En ook al staat hun record er, en ook is dat hierboven natuurlijk hun eigen verdienste, toch zal ik altijd het gevoel hebben, dat het ge-arrangeerd is (contractueel). Om het met Murray Walkers woorden te zeggen: "There never has been, or never will be, anyone like Ayrton Senna". Interessante GP geweest daar in Hongarije moet ik zeggen! Dat is zeker in deze thread terug te vinden. ![]() ![]() ![]() |
#38
|
||||
|
||||
Quote:
Wat ik bedoel met 'er wordt nog wel degelijk geracet': er wordt geracet met één coureur. Dus ik geef ruiterlijk en ridderlijk toe dat Schumacher de voorkeursbehandeling kreeg. Dat wil volgens mij nog niet zeggen dat noch Irvine, noch Barrichello geen eerlijke kans kregen tot presteren. (hier zou nog een hele uitleg op moeten volgen maar ik heb eventjes geen tijd....komt nog wel ![]()
__________________
ah. daar zit die reply-knop dus. |
#39
|
||||
|
||||
Quote:
Hetzelfde geldt voor Stewart versus Francois Cevert. Ik neem aan dat je daar op doelt. Een situatie van 'leren van', 'respect hebben' en 'mijn tijd komt nog wel'. Daar waren helemaal geen teamorders voor nodig. Bij Jones en Reuteman (er van uitgaande dat je het daar over hebt) ligt het inmiddels al wat anders. Reuteman was natuurlijk een beetje contactgestoord, wantrouwig als de pest en ontzettend onzeker. Hij kon briljante races rijden maar af en toe vanuit de hem verlammende onzekerheid tragisch langzaam zijn en fouten maken. Met zo'n houding is Frank Williams niet te overtuigen. Uiteindelijk heeft Carlos daardoor een wereldtitel gemist. waren er teamorders? Daar geloof ik helemaal niks van. Als er één team is wat tot heden geen teamorders heeft toegepast (wat roep ik nu weer voor reacties over me af ![]() Senna dan. Een supergedreven rijder die er op stond het beste voor zichzelf te hebben. Zoals ik het zie was dat niet omdat een ander niet over hetzelfde materiaal mocht beschikken, maar meer omdat hij niet wilde dat de aandacht voor het materiaal van de teamgenoot afbreuk zou doen aan de aandacht voor zijn eigen auto, rekening houdend met de concurrentie buiten het eigen team. Alles bij elkaar is het niet te vergelijken met de kunstmatige ingrepen bij de Scuderia. Het gaat mij niet om de persoon MS. Dat is gewoon een fantastisch goede rijder. De incidenten met Damon en Jacques in 1994 en 1997 zijn er gewoon geweest en moeten we niet ontkennen, maar daar gaat het nu niet om. Waar het wél om gaat is het plegen van keiharde business, gericht op het behalen van doelen, zonder enig besef dat voor de liefhebber van de autosport de lol er op deze manier af is. En dat is niet alleen spijtig voor die autosportfan, maar op termijn ook de doodsteek voor de F1. |
#40
|
||||
|
||||
Dit voegt niets toe aan wat reeds geschreven werd :
- in de tijd van Fangio was hij de alom gerespecteerde èn erkende maestro. Zie ook Peter Collins die vrijwillig zijn wagen afstaat om Fangio nog wereldkampioen te laten worden. Bij Mercedes was Fangio ook de expliciete nummer 1 èn terecht toen. Moss was nog maar een (weliswaar heel beloftevol) broekje. - ik denk ook niet dat Clark afgedwongen heeft dat hij geen gelijkwaardige teammaat mocht hebben. Als daar al iemand over beslist heeft, moet dat Chapman zijn geweest die zijn poulain misschien wou beschermen. Dat hij het niet altijd even goed kon vinden met zijn teamgenoten was waarschijnlijk wel waar. - Senna heeft hoogstwaarschijnlijk nooit contractueel laten vastleggen dat hij een knechtje wou en geen evenwaardig teamgenoot. Het geval Warwick was precies wat Frank hierboven aangeeft : in '85 had Senna heel wat races verloren door mechanische pech en dat wou hij in '86 niet meer meemaken. Dus in plaats van een Elio de Angelis die (aanvankelijk) op voet van gelijkheid werd behandeld, wilde hij bij Lotus, waarvan hij wist dat het team niet in staat was om twee nummers 1 te hebben en gelijkwaardig materiaal te verstrekken, een rijder die zijn droom wereldkampioen te worden (bij Lotus in dit geval) niet in gevaar kon brengen. Twee jaar later vertrekt hij naar McLaren, waar Prost zat, toen voor velen de beste rijder ter wereld, met de bedoeling hem van de troon te stoten. Tegen de komst van Berger heeft hij zich ook nooit verzet, alhoewel die toen ook de reputatie had oerend hard te kunnen gaan.
__________________
![]() |
#41
|
||||
|
||||
Quote:
![]() Verder nog, en natuurlijk zijn er in iedere periode rijders geweest die op een bepaald moment de nr1 status hadden/hebben. Al dan niet afgedwongen door maturiteit, uitstraling, ambitie enz. Maar nooit over zo'n lange periode en nooit zo expliciet (lees geregeld, zelfs de commentatoren vertellen het er iedere keer bij). Hakkinen kwam naar Mclaren en ging Senna eens even aftroeven in de eerste qualificaties aan het stuur van een McLaren. Het lukte! Maar na de eerste bocht van de race wist ie al onmiddellijk hoe laat het was... ![]() ![]() Last edited by Guido; 02-08-2005 at 22:47. |
#42
|
|||
|
|||
Even vraagje:
Quote:
Uiteraard kan het technisch bijna niet meer, wagen mag niet uitvallen, je past amper in iemand anders zijn stoeltje, veiligheid, kan 1 persoon iemand anders in de gordels vast strappen, ...
__________________
Favoriete F1 races: Japan 94 & 95 - Canada 95 - Monza 96 - Spa 2000 |
#43
|
||||
|
||||
Quote:
|
#44
|
||||
|
||||
Ik dacht zelfs dat het in de F1 zo was, dat vanaf het moment dat je uit de auto was je opgave officieel was en je niet meer opnieuw mocht vertrekken. De praktijk spreekt me wel tegen (bv DC Spa 98)
Nog wat over Schumacher: In de Jordan en de Benetton heeft hij genoeg respect kunnen afdwingen om zijn verdere leven gemakkelijk te maken. Hij was het die Piquet mooi aftroefde in de Benetton. Ook met andere teamgenoten veegde hij de vloer aan. Als je altijd 1-1.5 seconde sneller bent dan je teamgenoot, mag die wel iets voor jou doen. Trouwens alle keren dat EI en RB MS hebben voorgelaten zijn gemakkelijk te tellen. Frankrijk 1999 (met EI), Oostenrijk 2001, Oostenrijk 2002 (plus mss USA 2005 waar RB niet meer mocht aanvallen) Andersom: Maleisië 1999, Europa 2002, Hongarije 2002,Italië 2002, USA 2002, Italië 2004 Wie kan tellen, weet genoeg ![]() |
#45
|
||||
|
||||
Quote:
Over Cevert, Cevert dacht zelf wel dat zijn tijd nog zou komen, toen Stewart ermee ging stoppen. Maar is dat nu een reden om je, als team zo dominant bent, toch in te houden en Stewart de overwinning te geven? Cevert had zeker enkele keren kunnen winnen maar deed het niet. Of het teamorders waren of niet, dat weten wij niet, maar het lijkt er wel heel sterk op. Williams dan, Frank geeft nooit uit eigen wil teamorders, al zijn er wel gevallen dat een van de piloten het eisten. Ik dacht dat het begin de jaren '90 nog gebeurd was, maar ik weet niet met welke piloot. Senna was er zo rotsvast van overtuigd dat hij alles en iedereen in de vernieling kon rijden (wat hij meestal ook deed), dan hij echte teamorders ook niet nodig had. Doordat hij meer aandacht opeiste voor zijn bolide, bracht wel teweeg dat zijn ploegmaat minder voorbereid aan de start kwam en dat Senna zich dus geen zorgen hoefde te maken verslagen te worden. Het zijn wel voorbeelden van teamorders. Niet in exact dezelfde vorm, maar dat maakt juist niks verschil. Ze zijn wel niet zo overdreven als Ferrari het nu doet. Wat de roden nu doen, is zeker niet goed voor de sport, maar teamorders an sich zijn ook niet goed voor de sport. Maar beschuldig hen niet dat dit de dood van de sport meebrengt. Reglementen die inhalen onmogelijk maken, teambazen die mekaar het zonlicht in de ogen niet gunnen.... Al die zaken tesamen zorgen voor een eventuele dood van de sport, mar niet enkel het gebruik van teamorders. |
![]() |
Currently Active Users Viewing This Thread: 1 (0 members and 1 guests) | |
|
|